Może się wydawać, że YouTube jest tylko dla uczniów starszych. Nic bardziej mylnego. Możemy wykorzystać YouTube w edukacji wczesnoszkolnej, odpowiednio wszystko dopasowując. W jaki sposób? Przede wszystkim musimy poznać możliwości, jakie daje ten serwis, a następnie przemyśleć, co i w jaki sposób możemy zaproponować naszym uczniom.
Kategoria: Artykuły
Jak powszechnie wiadomo, człowiek nie rodzi się „białą kartką”, posiada bowiem temperament, który stanowi coś w rodzaju fundamentu innych cech. Zgodnie z definicją H. Rudolpha Schaffera, temperament dotyczy takiego zbioru wrodzonych właściwości, który odróżnia jedną osobę od drugiej pod względem ujawnionego stylu zachowania. Innymi słowy, w dużym uproszczeniu można rzec, że temperament to podstawowe i najbardziej naturalne (mające podłoże biologiczne i neurochemiczne) sposoby reagowania danego człowieka na otaczający je świat. Zatem temperament jest głównym determinantem naszej indywidualności i wyjątkowości.
O tym, jak zadbać o bezpieczeństwo w szkole, jak wprowadzić sprawdzone rozwiązania i krok po kroku przygotowywać się do stawiania czoła wszelkim zagrożeniom, z płk. rez. dr. Krzysztofem Danielewiczem rozmawia Klaudia Raflik.
Doświadczenia zdobyte za sprawą COVID-19 zmieniały naszą pracę w różnych aspektach, ale pewne jest jedno: absolutnie każda szkoła – i ta otwarta, pełna uczniowskiego gwaru, i ta realizująca za zgodą sanepidu kształcenie na odległość bądź w systemie hybrydowym – musi swoim uczniom zapewnić bezpieczny dostęp do sprawiedliwych szans edukacyjnych oraz pomocy psychologiczno- -pedagogicznej. Bezpieczeństwo i szeroko pojęte zdrowie dzieci i młodzieży jest tu bezwzględnym priorytetem. Nie warto czekać na wsparcie „z góry”, lepiej zrobić to, co można zrobić samemu, czyli przygotować się na tworzenie środowiska szkolnego dbającego o relacje i emocje, minimalizującego, a nie podkręcającego poziom stresu społeczności uczniowsko-nauczycielskiej, bazując na tym, co jest dobre, sprawdzone, i rozwijając to w kierunkach, których byśmy sobie wszyscy życzyli.
Rozpoczęcie nowego roku szkolnego to nowe otwarcie. Szansa na zbudowanie dobrych relacji z nowymi uczniami lub wprowadzenie zmian w te dotychczasowe. Warto zatem zacząć od tego, co jest ich podstawą, czyli od poczucia zaufania. Być osobą szczególnego zaufania to wyzwanie dla wszystkich nauczycieli, a w sposób szczególny nauczycieli wychowawców, pedagogów, psychologów szkolnych. Jak to zrobić, by budować atmosferę zaufania w klasie, w szkole, w szkolnej społeczności, ale także w relacji z każdym z uczniów? Dzięki czemu uczniowie wzmacniają swoje poczucie zaufania?
Depresja kojarzona jest przede wszystkim z uczuciem smutku i przygnębienia, czyli z obniżonym nastrojem. Nastrój to długotrwała emocja, która wpływa na sposób patrzenia na życie. U osoby, której nastrój jest depresyjny, depresyjne staje się postrzeganie świata, innych ludzi i samych siebie. Kilkanaście lat temu uważano, że depresja u dzieci właściwie nie występuje lub jest chorobą niezwykle rzadką. Depresja u dzieci mogła być niezauważana dlatego, że nikt nie pytał dziecka o jego uczucia i nastrój.
„Ja się do tego nie nadaję. To nie dla mnie. Nie umiem. Nie wiem, jak to zrobić. Nie mam czasu”. Jakże często słyszymy te słowa z ust innych ludzi. A może pojawiają się one również w naszych umysłach? Człowiek jako istota stworzona do samorozwoju potrzebuje ciągłego wzrastania. I o ile wzrastanie fizyczne w pewnym wieku się kończy, o tyle rozwój umysłowy i duchowy trwa od narodzin aż do śmierci, a jego jakość ma wpływ na nasze zadowolenie z życia.
Realizowane ćwiczenie plastyczne to kompozycja półprzestrzenna, gdyż niektóre jej papierowe elementy wychodzą w przestrzeń. Linia jest to pierwszy ślad, najbliższy człowiekowi, gdyż najprościej ją narysować.
Nauka w szkole wymaga bardzo dużego zaangażowania ze strony wszystkich nauczycieli i pedagogów. Konieczne jest podejmowanie działań, które mają na celu wspieranie rozwoju ucznia i organizowanie takich sytuacji szkolnych, które będą adekwatne do potrzeb i możliwości uczniów. Niezwykle ciekawym rozwiązaniem jest więc praca z wykorzystaniem eksperymentów oraz uczenie się przez doświadczenie.
Swego czasu – lata, lata temu – bardzo popularne było prowadzenie zeszytów ze „złotymi myślami” lub pamiętników. Zapisywało się w nich różne przeżycia i doświadczenia. Niektórzy prowadzili także dzienniki, które mogły mieć nieco inną formę. Możemy wrócić do formy dziennika z uczniami klas 1–3 i przedstawić im wiele kreatywnych sposobów na wykorzystanie takiego narzędzia po to, aby nie tylko ćwiczyć różne umiejętności, ale także żeby się bawić.