Jednym z podstawowych zadań szkoły jest zwracanie uwagi na wszechstronny rozwój uczniów i zapewnienie im takich warunków, które przyczynią się do rozwijania aktywności własnej. Chodzi tutaj o dostarczenie odpowiednich bodźców i modelowanie sytuacji dydaktyczno-wychowawczych wspierających kreatywność dzieci.
Kategoria: Artykuły
Każdego dnia wykonujemy wiele czynności, nie zastanawiając się nad tym, co wówczas dzieje się w mózgu. Naszą uwagę zwracają zachowania odbiegające od normy, czyli te, które w jakiś sposób różnią się od zachowań wykonywanych i obserwowanych u większości ludzi. Skoro nasze codzienne życie oparte jest na ruchu, większa część ludzkiego mózgu zajmuje się przygotowaniami do niego, a ponieważ ruch angażuje liczne procesy mózgowe, ruchy odbiegające od normy są konsekwencją różnych zaburzeń pracy mózgu. I choć mózgów nie widzimy, widzimy zachowania, dlatego warto im się przyjrzeć z punktu widzenia zarówno prawidłowego rozwoju, jak i zaburzeń.
Mutyzm wybiórczy to zaburzenie występujące stosunkowo rzadko, jednak jego przebieg generuje wiele trudności dla ucznia oraz wspierającego go nauczyciela. W klasyfikacjach chorób medycznych mutyzm umieszcza się w grupie zaburzeń lękowych, co oznacza konieczną pracę z emocją lęku poprzez doświadczanie go w różnych, trudnych sytuacjach oraz zmianę schematu zachowania. Dziecko z mutyzmem wybiórczym może stanowić duże wyzwanie dla nauczyciela w procesie dydaktycznym. Dla ucznia z diagnozą mutyzmu wybiórczego kluczowe są reakcje otoczenia, które mogą pogłębić problem lub stanowić wsparcie w jego trudnej sytuacji. Świadomość i wiedza na temat zaburzenia są istotnymi składnikami skutecznego wsparcia w codziennym funkcjonowaniu dziecka w szkole i grupie rówieśniczej.
Szkoła jest miejscem, które wychowuje i przygotowuje do życia. To tutaj uczniowie doświadczają sytuacji, które pozwalają im nabywać i rozwijać kompetencje społeczne. Placówki szkolne to miejsca, w których dzieci spotykają się z różnorodnością już od pierwszego dnia. Jak towarzyszyć im w poznawaniu świata? Jak edukować, żeby były otwarte i chętne do odkrywania różnorodności? Jak reagować w sytuacjach, w których dochodzi do dyskryminacji lub wykluczenia z grupy rówieśniczej? Na wiele z tych pytań odpowiedź znajdziemy w edukacji antydyskryminacyjnej.
Koniec roku szkolnego jest czasem, w którym dokonujemy podsumowań, poddajemy ocenie swoje działania, a także planujemy przyszłość. Wdrażanie ucznia do tego typu praktyk jest niezwykle istotną kwestią, dzięki której potrafi on realnie oceniać swoje możliwości, wykorzystywać własną siłę sprawczą, a także snuć refleksje.
Jest to temat, który dla uczniów powinien być interesujący. Niecodziennie zdarza się przecież, że w klasie są zasłonięte okna lub że w zaciszu domowym dzieci próbują stworzyć sobie teatrzyk cieni. Niezależnie od tego, czy temat ten zrealizujemy w wersji stacjonarnej, czy online, możemy zaskoczyć uczniów na wiele sposobów.
Szkoła jest miejscem, w którym młodzi ludzie uczą się, zdobywają wiedzę o otaczającym ich świecie i budują nowe doświadczenia. Wiele z tych obszarów wymaga nie tylko wsparcia ze strony nauczyciela, ale również konstruktywnego komentarza opisującego, w jaki sposób wiedza ta została opanowana przez dzieci.
Człowiek zwykle intuicyjnie wyczuwa, a zarazem doświadcza, że bycie w naturze dobrze działa na jego psychikę i ciało. Długie spacery pośród łąk i lasów niejednokrotnie koją nerwy, są źródłem inspiracji bądź uspokojenia rozbieganych myśli. Pierwotne kultury i narody czerpały mądrość z natury, dlatego obdarzały ją wielkim szacunkiem. To, co intuicyjne w człowieku, współcześnie można zbadać „pod lupą” dzięki naukowcom.
Uczenie się stanowi funkcję mózgu. Przyjmuje się, że zaburzenia uczenia się odzwierciedlają nieprawidłowości w funkcjonowaniu układu nerwowego.
A. Jean Ayres
Agresja jest zachowaniem wywołanym poprzez impuls, które ma charakter incydentalny, a jego celem jest wywołanie szkody. Charakterystyczną dla agresji cechą jest brak stałości w rolach – ofiara i sprawca wymieniają się rolami w zależności od sytuacji. Osoby, które przejawiają akty agresji, nie zatajają ich, nie jest to bowiem zachowanie przemyślane, lecz opiera się na emocjach, co powoduje pewnego rodzaju spontaniczne i nieprzemyślane działanie. Bardzo często ma ono miejsce w obecności nauczycieli lub też uczniowie bez problemu ujawniają nauczycielom jego przebieg.