Uczeń popełnia błędy ortograficzne? Ma trudności w nauce czytania i pisania? Trudności z wykonywaniem analizy i syntezy? Zdarza mu się często mylić dni tygodnia, głoski, sylaby i rymujące się wyrazy? Jeżeli odpowiedzi na pytania były pozytywne, może oznaczać to, że dziecko ma problem z dysleksją.
Autor: Dorota Zając
Pedagog, surdopedagog, terapeuta. Absolwentka Uniwersytetu Śląskiego Wydziału Pedagogiki i Psychologii w Katowicach. Ekspert z listy MEN wchodzący w skład komisji ds. awansu zawodowego nauczycieli. Autorka publikacji w czasopismach pedagogicznych. Współtworzy kursy online dla nauczycieli oraz opracowuje materiały wykorzystywane w szkoleniach e-learningowych.Dorota Zając - pedagog, surdopedagog, terapeuta. Absolwentka Uniwersytetu Śląskiego Wydziału Pedagogiki i Psychologii w Katowicach. Ekspert z listy MEN wchodzący w skład komisji ds. awansu zawodowego nauczycieli. Autorka publikacji w czasopismach pedagogicznych. Współtworzy kursy online dla nauczycieli oraz opracowuje materiały wykorzystywane w szkoleniach e-learningowych.
Wielu rodziców lubi publikować w internecie zdjęcia i filmy z udziałem swoich dzieci – wynika to m.in. z dobrych intencji, poczucia dumy i rodzicielskiej radości – sprzyjają temu w szczególności wakacje. Piękne widoki, chwile wytchnienia, czas na bycie z bliskimi, radosne momenty – lubimy pokazywać je innym. Tym bardziej że często otrzymujemy za to polubienia, serduszka, miłe komentarze od znajomych. Jednak jest też druga, ciemniejsza strona tego medalu – sharenting.
Obecnie w prawie każdej szkole uczą się dzieci posiadające orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, dzieci posiadające opinię o specyfi- cznych trudnościach w uczeniu się lub inną opinię poradni psychologiczno--pedagogicznej. Są też dzieci nieposiadające żadnej opinii, jednak wymagające pomocy psychologiczno-pedagogicznej z różnych przyczyn, np. z racji trudnej sytuacji rodzinnej. Wszyscy ci uczniowie to dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. W jaki sposób zorganizować zajęcia edukacyjne dla tak bardzo zróżnicowanej grupy uczniów?
Początek roku szkolnego jest dla wszystkich ważnym i zarazem trudnym momentem. Rozpoczynając naukę w nowej szkole, uczeń spotyka się po raz pierwszy z nowymi kolegami, nauczycielami, często znajduje się w nowym, nieznanym miejscu. Nawet jeśli przed wakacjami uczniowie chodzili do tej samej klasy, to po dwóch miesiącach są trochę innymi dziećmi i relacje w grupie budują się od nowa. Po okresie rozluźnienia trzeba wrócić do systemu, jaki obowiązuje w szkole, komunikowania się z rówieśnikami, rozwiązywania konfliktów i poszukiwania po raz kolejny swojego miejsca.
Rozwód jest jednym z wydarzeń krytycznych dla rodziny. Plasuje się na drugim miejscu na liście najbardziej stresujących zdarzeń w życiu (tuż za śmiercią współmałżonka). Statystyki donoszą, że co roku rośnie liczba prowadzonych przez sądy postępowań rozwodowych. Rozpad małżeństwa jest wyzwaniem dla każdej osoby weń zaangażowanej – dla małżonków, ich rodzin i przyjaciół, ale przede wszystkim dla dzieci.
Jedno z najczęściej pojawiających się zaburzeń wieku rozwojowego występujące na całym świecie, niezależnie od kultury czy poziomu rozwoju społeczeństwa, to zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, znany pod nazwą ADHD. Dziecko z zaburzeniami uwagi często jest określane jako „Dyzio marzyciel”, „śniące na jawie” czy „bujające w obłokach”. Uczeń z tym zaburzeniem jest w klasie wyzwaniem dla każdego nauczyciela, ponieważ to od niego zależy sukces lub porażka. W związku z tym powinniśmy w optymalny sposób umożliwić dziecku uczestniczyć w procesie edukacyjno-wychowawczym.
Kondycja psychiczna dzieci i młodzieży w Polsce budzi w ostatnich latach wiele zainteresowania. Pandemia, hejt w sieci, rosnąca presja szkoły, wymagania ze strony rodziców – to wszystko sprawia, że dzieci są coraz bardziej obciążone i nie radzą sobie ze swoimi emocjami. Ochrona zdrowia psychicznego dzieci i nastolatków ma zasadnicze znaczenie w zapewnieniu im dobrego startu w życie. Zbyt późno zauważone czy zdiagnozowane problemy psychiczne w dzieciństwie mogą w późniejszym czasie doprowadzić do rozwinięcia się zaburzeń psychicznych i stanowić barierę dla pełnego rozwoju dziecka oraz jego szans edukacyjnych, społecznych czy zawodowych.
Internet stanowi znaczący element naszego życia. Dostęp do niego umożliwiają nie tylko komputery, laptopy czy tablety, ale również smartfony, które użytkownicy mają stale przy sobie. Ze smartfonów korzysta dziś aż 42,7% dzieci w wieku 4-9 lat. Dla dzieci i osób młodych globalna sieć jest naturalnym środowiskiem funkcjonowania. Nie znają świata bez niej. Daje ona wiele możliwości, by się rozwijać. Korzystanie z cyberprzestrzeni może mieć jednak także negatywne konsekwencje.
Otyłość to jedna z najszybciej rozprzestrzeniających się chorób cywilizacyjnych XXI wieku. Dotyka coraz większej liczby osób dorosłych, dzieci i młodzieży, stanowiąc problem o charakterze globalnym. Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) otyłość definiuje się jako stan patologicznego zwiększenia ilości tkanki tłuszczowej, prowadzący do upośledzenia funkcji narządów. W Europie dotyka ona przeciętnie jednego na trzech chłopców i jedną na pięć dziewczynek w wieku od sześciu do dziewięciu lat. Obecnie według danych Narodowego Funduszu Zdrowia z powodu nadmiaru kilogramów cierpi w Polsce 31% chłopców i 20% dziewczynek, a z otyłością zmaga się już 13% chłopców i 5% dziewczynek. Tak szybkie tempo wzrostu skutkuje zwiększeniem liczby zachorowań na choroby związane z otyłością. Co może zrobić z tym problemem szkoła?
W dobie rozwoju internetu jako głównego źródła informacji fake newsy stanowią poważne zagrożenie. Przy ogromnej liczbie danych i wiadomości, które docierają do nas każdego dnia, trudno nam jest kontrolować ich prawdziwość i jakość. Dlatego tak ważne jest uczenie już najmłodszych dzieci krytycznego myślenia i zasady ograniczonego zaufania do źródeł. Jak skutecznie promować i utrwalać taką postawę wśród swoich podopiecznych?
Wyobraźnia to nasza zdolność do mentalnego wytwarzania obrazów, pomysłów, myśli, a nawet uczuć, które tak naprawdę nie istnieją w rzeczywistości i które nie są dostępne dla naszych zmysłów. Badania wskazują, że zdolności wyobrażeniowe w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym najpełniej ujawniają się w ekspresji werbalnej, plastycznej, muzycznej.