Jak rozbudzić u dzieci chęć poznawania świata, kreatywność i pasje badawcze? Ucząc ich przez zabawę! Idealnym miejscem do tego jest Park Rozrywki Zatorland, gdzie wiedza przeplata się z rozrywką, w otoczeniu pięknej przyrody! W trzech parkach tematycznych uczniowie mogą stanąć oko w oko z ponad 100 dinozaurami, przyjrzeć się gigantycznym owadom oraz przenieść się w czasy antycznej Grecji. Po solidnej dawce wiedzy czeka na nich szaleństwo w Lunaparku i ponad 50 atrakcji!
Kategoria: Artykuły
Pandemia wywołana koronawirusem SARS-CoV-2 wymusiła wprowadzenie licznych zmian w edukacji dzieci. W szkołach wdrożono nauczanie zdalne, a jego realizacja przyjmowała różne formy. Nauczyciele stanęli przed wyzwaniem poszukiwań nowych, niewykorzystywanych dotąd e-narzędzi dydaktycznych. Edukacja muzyczna, stanowiąca wyjątkowy obszar kształcenia, została postawiona w nietypowej dla siebie sytuacji – braku fizycznego i bezpośredniego kontaktu z grupą klasową.
Jak sugeruje tytuł, w tej pracy plastycznej pewne papierowe elementy (np. kwiaty, biedronki i ślimaczki) będą „wyskakiwać” (pop-up) do przodu. W ten sposób zamiast kompozycji płaskiej utworzy się nam kompozycja półprzestrzenna.
Mindfulness – angielskie słowo przetłumaczone z języka palijskiego, a zarazem buddyjska praktyka uważności „sati” – to po polsku „pełnia umysłu”, w literaturze psychologicznej/badaniach: „uważność”. Nie jest to jednak synonim napięcia w oczekiwaniu „na coś”, ale świadome i – co ważne – pozbawione oceny kierowanie uwagi na chwilę, która właśnie się zdarza tu i teraz. Reasumując – „bądź uważny” to inaczej „bądź obecny w pełni we wszystkim, co robisz”. Dotyczy to nie tylko naszych zwykłych codziennych czynności, rozmów, ale także świata naszych uczuć i myśli. Jak i po co praktykować uważność oraz dlaczego warto ćwiczyć ją z dziećmi?
Moment, w którym dziecko rozpoczyna naukę w szkole podstawowej, jest jednym z najważniejszych pod względem rozwoju społecznego etapów w życiu młodego człowieka. Dostosowanie się do panujących warunków oraz aklimatyzacja w grupie to ogromne wyzwania. Zwykle chwila rozpoczęcia edukacji kojarzy się dziecku z radością, ciekawością, zainteresowaniem i nowymi znajomościami. Oczywista jest rola wychowawcy, który ma za zadanie zintegrować dzieci oraz pomóc im stworzyć grupę. Okres wczesnoszkolny to czas, kiedy kształtują się umiejętności społeczne dzieci, a co za tym idzie, bardzo ważne są pierwsze relacje, przyjaźnie oraz umiejętność przeżywania porażki i rozczarowania.
Kto z nas nie pamięta zabaw z masą solną? Była to alternatywa dla popularnej masy, którą można było kupić w sklepie, ale była zdecydowanie droższa. Lepienie różnych figurek i kształtów z takiej masy dawało bardzo dużo radości i powodowało, że można było dać upust swojej kreatywności. A jak jest dzisiaj? Czy dzieci bawią się jeszcze masami wykonanymi samodzielnie? Może warto od czasu do czasu wprowadzić takie rozwiązanie podczas zajęć? Poszukajmy różnych inspiracji!
Twórczość artystyczna od wieków wykorzystywana była do różnych celów, poza estetycznymi, z którymi dzieła sztuki są najpowszechniej kojarzone. Sięgano po jej funkcje propagandowe, edukacyjne, komunikacyjne i sakralne. Obcowanie ze sztuką ma jeszcze jeden walor, tak ważny w obecnych czasach – przynosi wyciszenie i daje otuchę, co może okazać się kluczowe we współczesnej edukacji.
Książka Joanny Olech pt. Szkoła na Dobrej dotyka ważnych szkolnych spraw. Pokazuje, że wszyscy się różnimy, nie zawsze lubimy to samo, ale usuwając przeszkody, możemy wspólnie bawić się i pracować. Jest to lektura przybliżająca dzieciom problemy uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
Kontrola jest dziś podstawowym standardem postępowania nie tylko wobec dzieci, ale także wobec dorosłych ludzi. Zresztą – jak to zwykle bywa – dorośli obsesyjnie kontrolujący dzieci przywykają do takiej formy funkcjonowania, którą traktują jako oczywistą oczywistość, nową normę, dobrą i potrzebną, a tym samym skłonni są bardziej niż kiedykolwiek wcześniej poddawać się kontroli zewnętrznej. I odwrotnie – poddawanie się kontroli zwiększa gotowość do kontrolowania innych.
Wydawać się może, że metoda projektów jest w szczególności przeznaczona dla starszych dzieci. Nic bardziej mylnego. Można z niej z powodzeniem korzystać również w pracy z dziećmi w młodszym wieku szkolnym. Chodzi w niej przede wszystkim o rozwijanie w młodych ludziach poczucia sprawstwa i samodzielności. Okazuje się bowiem, że praktyczne działanie i rozwiązywanie problemów rozbudza ciekawość, zwiększa motywację oraz przyczynia się do lepszego zapamiętywania omawianych treści. Dzięki wykorzystaniu tej metody wiedza nie staje się celem samym w sobie – zdecydowanie ważniejszy jest proces dochodzenia do niej. Okazuje się, że jest ona środkiem pomocniczym, który może wspierać proces kształtowania różnorodnych umiejętności.
Stworzenie optymalnego środowiska nauczania, efekt synergii działań, rozwój technologiczny nauczycieli oraz uczniów. To kilka kluczowych cech, które już towarzyszą i zdecydowanie będą dalej obecne w nowej rzeczywistości szkolnej. Niezależnie od tego czy będzie to uczenie klasyczne, hybrydowe, czy zupełnie zdalne.