Ocenianie kształtujące zaistniało w programie SUS w Centrum Edukacji Obywatelskiej w 2003 r. Złożyło się na to kilka elementów: praca z celami lekcji, ustalanie kryterium sukcesu, korzystanie przez nauczyciela i ucznia z informacji zwrotnej, zadawanie pytań, które pobudzą uczniów do myślenia, formułowanie i zadawanie uczniom pytań kluczowych, ocena koleżeńska, samoocena uczniowska i współpraca z rodzicami.
Kategoria: Artykuły
Edukacja wczesnoszkolna to szczególny etap nauki dziecka, gdyż ma ogromny wpływ na jego dalsze losy szkolne. Dlatego niezwykle ważne jest zapewnienie dziecku warunków do edukacji i powodzeń edukacyjnych od początku jego pobytu w szkole, na co mają niebagatelny wpływ organizacyjno-metodyczne aspekty pracy nauczyciela oraz jego działalność planistyczna, twórcza.
Dźwięki towarzyszą człowiekowi już w życiu prenatalnym. Każdego dnia, niemal w każdej chwili spotykamy się zarówno z tymi naturalnymi odgłosami, jak i utworami muzycznymi. Badacze przedmiotu niejednokrotnie udowodnili dobroczynny wpływ tej formy na rozwój i funkcjonowanie człowieka. Ważne jest więc, aby nauczyciele motywowali uczniów do częstego obcowania z muzyką poprzez stworzenie warunków sprzyjających umuzykalnianiu, rozbudzaniu zainteresowań i zdolności muzycznych.
Co można zrobić, aby uczniowie sięgali po książki dopasowane do ich wieku oraz do możliwości językowych? Jak zachęcić ich do czytania w języku angielskim? Czy jest to w ogóle możliwe na etapie edukacji wczesnoszkolnej? Skoro podczas ćwiczeń na zajęciach wychowania fizycznego uczniowie pracują nad swoją kondycją fizyczną, to analogicznie warto pracować nad nastawieniem uczniów do czytania książek, baśni i opowiadań.
Umiejętność pielęgnowania pozytywnych postaw życiowych oraz świadomość uczuć, zdolność zrozumienia i wyrażania emocji jest jednym ze źródeł odporności psychicznej. Dzieci, które potrafią sobie poradzić z frustracją i dyskomfortem emocjonalnym, są bardziej wytrwałe, łatwiej będzie im podjąć wysiłek przezwyciężenia trudności, np. rozwiązania zadań matematycznych, zapanowania nad własnym zachowaniem pod wpływem złości. Nasuwa się pytanie „Jak można kształcić odporność psychiczną u dzieci?”. Mówimy o odporności, która wynika z akceptacji uczuć, a nie wypierania i tłumienia emocji.
Większość nauczycieli niechętnie rozmawia z uczniami o śmierci – często nie czują się wystarczająco kompetentni lub najzwyczajniej w świecie ogarnia ich lęk. Naukowcy dowodzą, że rozmowy na temat umierania oswajają ludzi z tym tematem i zmniejszają lęk przed śmiercią. Ich zdaniem powinno się dążyć do tego, by jak najwięcej wiedzieć o śmierci, bo naturalne jest, że spotka ona każdego, z reguły w nieoczekiwanym momencie.
Dzięki diagnozie otrzymujemy wiedzę na temat funkcjonowania każdego ucznia jako jednostki oraz jako członka społeczności szkolnej. Służy ona podniesieniu efektywności pracy dydaktycznej, opiekuńczej i wychowawczej.
Uczenie dzieci podstaw programowania to coraz silniejsza tendencja na całym świecie, a doświadczenia wielu krajów pokazują, że poznawanie zasad kodowania, a później języków programowania przynosi doskonałe efekty już w przypadku najmłodszych dzieci.
Od lat zyskuje coraz większą popularność na całym świecie, korzystają z niego niemal wszystkie grupy zawodowe, jak również osoby prywatne, ostatnio ogromnym powodzeniem cieszy się w polskich szkołach.
Lekcja wychowania fizycznego niekoniecznie musi mieć postać nudnych, monotonnie powtarzanych ćwiczeń. Można nadać jej formę intrygującej opowieści, w trakcie której dzieci będą ilustrowały ruchem wiadomości z wybranej dziedziny. Dzięki temu zajęcia pozwolą na ugruntowanie wiedzy uczniów np. z zakresu edukacji przyrodniczej, polonistycznej lub matematycznej. Temat przewodni takiej lekcji może być zatem odległy od wąsko rozumianego WF.
Dzieci na ogół wiedzą, co to znaczy być silnym lub nie mieć siły, użyć siły, robić coś ponad siłę, na miarę własnych sił itp. Jednak zapytane o to, czym jest siła, mają trudności z udzieleniem odpowiedzi. Dlaczego? Dlatego, że dziecko najpierw musiałoby tę siłę zobaczyć, poznać i zrozumieć, aby potem mogło o niej mówić. Tylko jak pokazać dzieciom różnego rodzaju siły z fizycznego punktu widzenia, skoro te siły są niewidzialne?
Dzieci autystycznych przybywa. Statystki podają różne dane: 1 dziecko na 150, 1 na 120, a nawet 1 na 88 urodzonych to dzieci, u których diagnozuje się zaburzenia ze spektrum autyzmu. Mówi się nawet, że jest to epidemia XXI wieku. Dwa lata temu (wg SIO, stan na 10 marca 2015 r.) w polskich przedszkolach i szkołach ponad 17 tysięcy dzieci miało orzeczenie autyzmu, w tym zespołu Aspergera1. Ponieważ z roku na rok przybywa takich dzieci, to dzisiaj ta liczba jest jeszcze większa.