Uczeń członkiem zespołu klasowego

Proces socjalizacji dziecka odbywa się podczas zwyczajnych, codziennych sytuacji. Pojęcie grupy rówieśniczej nie oznacza tylko kolegów i koleżanek z klasy, do której uczęszcza dziecko, ale także inne osoby ze środowiska szkolnego i pozaszkolnego.

Ważne jest, by dziecko miało jak najwięcej okazji do nawiązania kontaktów z innymi, współczesne badania wskazują bowiem, że nie tylko kontakty z grupą rówieśniczą są korzystne – liczy się również grupa społeczna. Wyjście poza strefę komfortu, jaką jest dom rodzinny i przebywający w nim dorośli, dbający o dobre samopoczucie malucha, sprawia, że nabywa on kompetencji związanych z funkcjonowaniem społecznym. Dziecko, które funkcjonuje w grupie społecznej, zaczyna utożsamiać się z określonymi rolami. Pojawia się zjawisko samokrytyki i porównywania się z innymi dziećmi w podobnym wieku. Młody człowiek zaczyna weryfikować, analizować swój obraz, swoje zachowania, wygląd zewnętrzny, wypowiedzi, reakcje na różne sytuacje.

Warto podkreślić, że młodsze dzieci, które dopiero co przekroczyły próg szkoły, z uwagi na niedojrzałość układu nerwowego oraz nieumiejętność radzenia sobie z trudnymi emocjami często mają problem w budowaniu relacji z rówieśnikami. Korzystną sytuacją jest niewątpliwie taka, gdy dzieci umiejętnie tworzą zgrany zespół, którego wszyscy członkowie są akceptowani i zajmują odpowiednie miejsca w hierarchii. Niestety, czasami zdarza się, że następuje odrzucenie jednego lub kilku dzieci należących do klasy. Taka sytuacja powoduje, że grupa eskaluje swoją wrogość wobec odrzuconego dziecka, co skutkować może nawet zachowaniami agresywnymi. Niewątpliwie fatalne jest położenie osoby bądź osób odrzuconych, które czują się nieakceptowane przez grupę, co powoduje jeszcze większe zamknięcie w sobie, a nawet lęki czy depresję.

Sytuacja w grupie rówieśniczej ma ogromny wpływ nie tylko na psychikę dziecka oraz jego zdolność funkcjonowania w klasie czy szkole, ale także na jego wyniki w nauce. Odrzucenie przez grupę skutkować może zwiększeniem nieśmiałości i niechęcią do podejmowania zadań. Nieoceniona jest w takiej sytuacji rola wychowawcy, który na początku swojej pracy z grupą powinien poczynić obserwacje i na podstawie wysnutych wniosków rozpocząć proces integracji grupy. Dzieci powinny mieć świadomość, że każde z nich jest inne, w inny sposób wyraża siebie, swoje uczucia i potrz...