Koncentracja uwagi jest zdolnością, która w dużym stopniu determinuje umiejętność uczenia się, a co za tym idzie, wpływa na osiąganie szkolnego sukcesu. W dużym uproszczeniu można powiedzieć, że polega ona na świadomym lub podświadomym skupieniu uwagi i skierowaniu jej na określoną czynność, myśl, wydarzenie lub sytuację.
Dział: Wspomaganie ucznia
Zaburzenia korelacji dźwięczności w obrębie patologii mowy określane są synonimicznymi terminami: „mowa bezdźwięczna” lub „wymowa bezdźwięczna”. Wymowa bezdźwięczna występuje u przeszło 5% uczniów w szkołach masowych. Natomiast u dzieci z upośledzeniem umysłowym jest obserwowana znacznie częściej. Mimo swej rozległości wada ta czasami jest trudna do wykrycia.
Obserwując uczniów szkół podstawowych, widzimy, że zmagają się z sytuacjami i czynnikami, które jeszcze kilka lat temu były nieobecne bądź sporadycznie występowały w tym okresie rozwojowym. Współczesne dziecko jest zestresowane. Dlatego rodzic coraz częściej kieruje je do specjalisty (psychologa, pedagoga, psychiatry), aby mogło otrzymać wsparcie lub aby po prostu uchronić je przed poważniejszymi konsekwencjami niepowodzeń szkolnych.
Dieta dziecka, które znajduje się w okresie silnego rozwoju ma ogromne znaczenie oraz wpływ na jego zachowania i stany. Odpowiednie żywienie w dzieciństwie i wieku młodzieńczym w dużej mierze stanowi o prawidłowym rozwoju, sprawności fizycznej oraz o efektywności uczenia się oraz zapobiega niedoborom pokarmowym.
Mózg stanowi centrum dowodzenia ludzkiego organizmu. Jak powszechnie wiadomo, składa się z dwóch anatomicznie odrębnych półkul, które w inny sposób wpływają na człowieka – zjawisko to zwane jest modalnością lewo- i prawopółkulową.
Czy to zadanie proste, czy też nie? Na ile jako nauczyciele mamy wpływ na to, co uczniowie będą myśleć o nauce samej w sobie, a ile zależy od środowiska oraz innych czynników? Co zrobić, żeby pomóc naszym uczniom, aby pokochali uczenie się lub edukację? Na to i na kilka innych pytań postaram się odpowiedzieć w tym artykule.
Klasa szkolna jest odzwierciedleniem kształtu i trendów życia społecznego. Wszelkie zmiany – pozytywne i negatywne – mają swoje odzwierciedlenie w zachowaniach dzieci. W tej sytuacji wydaje się, że nauczyciel jest osobą, która najwcześniej i najpełniej doświadcza przejawów problemów i sukcesów społeczeństwa.
Opisując osobę, wielokrotnie używamy słów „charakter” i „osobowość” w formie zamienników, podczas gdy należy zdać sobie sprawę, że znaczeniowo te dwa wyrazy są od siebie dość odległe. Warto poznać właściwe definicje i stosować je poprawnie.
Empatia to zdolność wczuwania się w przeżycia i rozumienie stanu emocjonalnego drugiego człowieka. Nabywanie tej zdolności jest procesem, który swój początek ma w dzieciństwie. Ważną rolę w jego kształtowaniu się odgrywają czynniki: poznawczy i emocjonalny oraz społeczny i sytuacyjny. Empatia polega nie tylko na rozumieniu drugiego człowieka, lecz także, co ważniejsze, na sygnalizowaniu swojego rozumienia i wczuwaniu się w przeżycia innych ludzi. Elementarny poziom empatii polega na zapewnieniu drugiej osoby o rozumieniu znaczenia jej słów.
Praca w szkole jest niezwykle trudna i wymagająca. Nauczyciel, pedagog, specjalista zajmują się nie tylko nauczaniem, lecz także wychowaniem uczniów i diagnozą trudności, z jakimi się oni mierzą.
Pierwsze skojarzenia, które przychodzą do głowy, kiedy myślimy o klimacie, atmosferze czy środowisku, to te związane ze zmieniającymi się warunkami atmosferycznymi. Kiedy jednak mówimy o klimacie, atmosferze czy środowisku w grupie klasowej, przymiotniki gorący czy chłodny, którymi posługujemy się, opisując to, co nienamacalne, przestają być poznawczo wystarczające. Co mają na myśli uczniowie, mówiąc o nienajlepszej atmosferze czy „słabym” klimacie w klasie?
Coraz częściej można spotkać wśród dzieci takie, które przejawiają zaburzenia z zakresu integracji sensorycznej. Sama zaś integracja sensoryczna to proces, w wyniku którego do mózgu docierają różnego rodzaju bodźce. Są one odbierane przez wszystkie zmysły: wzrok, słuch, węch, smak, dotyk, przedsionek i układ proprioceptywny. Następnie są one rozpoznawane, analizowane, interpretowane i integrowane z wcześniejszymi doświadczeniami każdego z nas. Ma to na celu wytworzenie odpowiedniej reakcji adaptacyjnej, adekwatnej do sytuacji, w jakiej znajduje się dziecko lub osoba dorosła. Jeśli którykolwiek z etapów przebiega niezgodnie z normami, mamy wówczas do czynienia z zaburzeniami integracji sensorycznej. Jedną z trudności, która bezpośrednio wiąże się z tymi zaburzeniami, jest wybiórczość pokarmowa.