Tematem przewodnim styczniowego wydania „Życia Szkoły” jest realizacja procesu oceniania na I etapie kształcenia w aspekcie wytycznych nowej podstawy programowej. W artykule otwierającym niniejszy numer czasopisma Izabela Breguła przedstawia zasady i wyznaczniki konstruowania oceny opisowej końcoworocznej w klasach I-III szkoły podstawowej.

W rubryce „Nowa szkoła, innowacje” podpowiadamy, jak wykorzystać zabawę w nauce oprogramowania, korzystając z metody Hejnego jako sposobu na rozwój myślenia komputacyjnego.

Ponadto, na łamach bieżącego wydania czasopisma zaś poruszamy temat pracy z dzieckiem ze spektrum autyzmu w klasach I-III szkoły podstawowej, opisujemy, jak wykorzystać elementy escape roomu podczas lekcji oraz zastanawiamy się, jak wykorzystać założenia edukacji alternatywnej w tradycyjnej szkole.

Jak rozwijać myślenie komputacyjne u uczniów z pomocą metody Hejnego?

Państwa uwadze polecamy artykuł Margarety Olszewskiej i Marzeny Oterman zatytułowany „Jak stawić czoła kodowaniu w nowej podstawie programowej? Środowisko «Klocki» według metody prof. Hejnego jako sposób na rozwój myślenia komputacyjnego”. Autorki omawiają w nim wpływ aktywności związanych z kodowaniem na wszechstronny rozwój inteligencji matematycznej małego dziecka oraz przedstawiają jeden ze skutecznych sposobów na rozwijanie myślenia komputacyjnego u uczniów edukacji wczesnoszkolnej – metodę Hejnego. Dzięki wykorzystaniu prostych, atrakcyjnych dla dzieci technik nauka tego z pozoru trudnego tematu stanie się przyjemnością.

Edukacja alternatywna w publicznej szkole

Zachęcamy Państwa do lektury artykułu Aleksandry Kubali-Kulpińskiej pt. „Jak wykorzystać założenia edukacji alternatywnej w tradycyjnej szkole?”, który publikujemy w rubryce „Pedagogiczne inspiracje”. Autorka przedstawia w nim wiele informacji dotyczących sposobów wdrożenia elementów edukacji alternatywnej do publicznych szkół. „Kształcenie tradycyjne różni się znacznie od alternatywnego. Szkoła alternatywna jest placówką oświatową, która oferuje uczniom model oparty na odmiennym od tradycyjnego systemie nauczania i wychowania. Odmienność ta polegać może głównie na innych sposobach organizacji nauczania, aranżacji środowiska szkolnego lub strukturach programowych. Szkoła ta ma dużo większe możliwości, gdyż w dużej mierze jej organizacja jest finansowana z prywatnych środków rodziców” – dodaje Aleksandra Kubala-Kulpińska.

Jak wspierać dziecko ze spektrum autyzmu w szkole?

 „Dziecko ze spektrum autyzmu ma prawo do korzystania kształcenia specjalnego niezależnie od charakteru placówki (szkoła ogólnodostępna, szkoła ogólnodostępna z oddziałami integracyjnymi, szkoła integracyjna, szkoła specjalna). Zespół nauczycieli i specjalistów na miejscu powinien mu zapewnić wielospecjalistyczną opiekę, w ramach której będzie miało ono zagwarantowane wspieranie wszechstronnego rozwoju, dostosowanie wymagań edukacyjnych do indywidualnych możliwości i potrzeb psychorozwojowych, udział w zajęciach rewalidacyjnych, niezbędną pomoc i wsparcie psychologiczno-pedagogiczne, a także dbanie o wyrównanie jego szans edukacyjnych na tle grupy rówieśniczej. W tej właśnie kwestii występują liczne nieporozumienia na linii szkoła-rodzice, jak również nieprawidłowości prawno-organizacyjne” – pisze Małgorzata Łoskot w artykule zatytułowanym „Uczeń ze spektrum autyzmu w klasach I–III”. Czytając niniejszy tekst dowiedzą się Państwo, co zrobić, by właściwie spełnić wymagania dotyczące wspierania dziecka ze spektrum autyzmu w szkole.

Ocena opisowa końcoworoczna w klasach I–III szkoły podstawowej

„Ocenianie sumujące ma na celu stwierdzenie w jakim stopniu osiągnięcia ucznia, klasy i nauczyciela odpowiadają założonym celom dydaktycznym. Ocenianie klasyfikacyjne śródroczne w klasach I–III nie wymaga formy pisemnej, jednakże zawsze gdy się ją stosuje, powinna mieć ona charakter opisowy (ocena opisowa lub zestawienie informacji w postaci karty osiągnięć ucznia). Ocena klasyfikacyjna końcoworoczna powinna być zawsze wyrażona na piśmie w formie oceny opisowej zgodnej treściowo zarówno w arkuszu ocen, na świadectwie, jak i w dzienniku lekcyjnym. Nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej i przyszły wychowawca danego oddziału klasowego na II etapie edukacyjnym powinni ze sobą nawiązać współpracę, aby ustalić strategię przejścia z oceniania opisowego do systemu oceniania przyjętego w szkole na wyższym etapie edukacyjnym. Nauczyciele II etapu edukacyjnego, rozpoczynając pracę z uczniami klasy IV, organizują uczniom czas na adaptację do nowego systemu oceniania efektów uczenia się” – wyjaśnia Izabela Breguła w artykule zatytułowanym „Realizacja procesu oceniania na I etapie kształcenia w aspekcie wytycznych nowej podstawy programowej”. Lektura niniejszego tekstu dostarczy Państwu mnóstwa wskazówek pomocnych w konstruowaniu oceny opisowej końcoworocznej w klasach I-III szkoły podstawowej.

Jak zorganizować escape room w szkole?

Styczniowy numer czasopisma „Życie Szkoły” zamyka artykuł Aleksandry Kubali-Kulpińskiej zatytułowany „Escape room, czyli zamknięci w świecie zagadek”. Autorka proponuje w nim działania, które może podjąć nauczyciel w ramach organizacji projektu – escape room. „Pokoje zagadek stały się poważną konkurencją i jednocześnie alternatywą dla gier komputerowych, co w dobie tak ogromnej cyfryzacji i zaangażowania dzieci i młodzieży w działalność online ma kolosalne znaczenie. Wobec takiej formy aktywności nikt nie pozostaje obojętny, a ponadto ma ona wpływ na rozwój analitycznego myślenia, kojarzenia faktów, kreatywności, spostrzegawczości i zręczności. Z pełną odpowiedzialnością można rzec, że każdy nauczyciel marzy, aby jego lekcje dostarczały uczniom tak wielu pozytywnych bodźców. Mimo że warunki szkolne nieco ograniczają możliwości, myślę, że warto podjąć trud i stworzyć w szkole pokój zagadek” – przekonuje Aleksandra Kubala-Kulpińska.