Już w starożytności odkryto dobroczynny wpływ przyrody na organizm człowieka. Obecne zmiany sposobu życia, aktywności, spędzania czasu wolnego, dominujący siedzący tryb pracy w zamkniętych pomieszczeniach sprawiają, że odkrycie z przeszłości zyskuje wielu zwolenników, przez co staje się znów aktualne. Współczesność to głównie podejmowanie aktywności w środowisku cyfrowym, czego konsekwencją może być odcięcie się od przyrody oraz zespół deficytu natury – termin ten jako pierwszy wprowadził Richard Louv, amerykański pisarz, eseista i dziennikarz. Louv stwierdził, że wiele psychosomatycznych dysfunkcji i zaburzeń rozwojowych może wynikać z braku lub ograniczenia kontaktu dzieci z naturą. Człowiek jest nieodłącznym elementem przyrody, rezygnowanie z kontaktów z nią doprowadza do zaburzeń ludzkiego organizmu. Wszelka aktywność w naturalnym środowisku wpływa na zaspokajanie potrzeby ruchu, wyostrza zmysły, wzmacnia odporność, ma również wpływ na rozwój inteligencji.