Kalendarzowy koniec roku, ostatnie jego dwa miesiące, obfituje
w szczególne wydarzenia, zwłaszcza w kulturze polskiej. Są nimi święta i rocznice, które zapisały się w tradycji jako bycie razem, we wspólnocie, przywoływanie wspólnych symboli.
Autor: Małgorzata Wróblewska
Polonistka, pedagog twórczości, tutor, trener szybkiego czytania i efektywnych metod nauczania, trener systemu Edukacja przez ruch, współautor podstawy wychowania przedszkolnego i edukacji wczesnoszkolnej, współautor programu nauczania i scenariuszy zajęć do klas I-III (WSiP; ORPEG).
Zabawy z książką Niesamowite przygody dziesięciu skarpetek (czterech prawych i sześciu lewych) Justyny Bednarek
Sytuacja, w której szkoła ma być „inaczej obecna w życiu ucznia”, oznacza zmianę kontaktu, nie wymusza natomiast natychmiastowego przeobrażenia nauczyciela w eksperta od e-learningowego nauczania. Dalej ważna jest świadomość naszych kompetencji i mocnych stron. To na nich, na naszym dobrostanie, powinniśmy wciąż bazować. Zdalne kształcenie może być nie lada wyzwaniem.
W artykule omawiamy czym jest nauczanie zintegrowane, jakie czynności mu towarzyszą oraz jak zorganizować zajęcia dla uczniów w kształceniu zintegrowanym.
Banałem będzie stwierdzenie, że dzieci są nasączone przekazem komercyjnych reklam, które decydują o ich wyborach w zakupie zabawek, w doborze lektur, gier, ale też mają silny wpływ na ich język, wyobraźnię i kreowany świat. Przy tak ekspansywnym natarciu świata zewnętrznego (komercyjnego), który stosuje atrakcyjne dla dziecka formy wszechogarniającego przekazu, nasze szkolne propozycje mogą przegrywać z kretesem. Mogą, ale nie muszą!
Uczenie się to korzystanie z każdej okazji. Żeby coś poznać, trzeba to coś podglądać i podsłuchiwać, zbli lać żać da się i od smakować, pytać o to i porównywać.
Grudzień jest tym szczególnym miesiącem, w którym oczekujemy świąt dla dzieci najważniejszych, a zarazem najradośniejszych – świąt Bożego Narodzenia.
Etap wczesnoszkolny jest czasem decydującym we wzbudzaniu pasji i zainteresowania czytaniem. Literatura wypełnia każdą sferę rozwojową człowieka – poznawczą, bo dostarcza wiedzy, informacji, które przekraczają bezpośrednie doświadczenie dziecka, emocjonalną – bo pomaga przekroczyć dziecięcy egoizm w dostrzeganiu „ty”, uczy współodczuwania, pozwala mieć osobisty stosunek do bohatera, wydarzeń etc. Sfera społeczna uobecnia się poprzez poznawanie grup rówieśniczych, tradycji życia wspólnotowego, zasad, ale w efekcie rodzi potrzebę bycia z grupą. Aspekt fizyczny to trening oczu, integracja.
Wieloznaczność jest właściwością języka nie tylko w jego wersji komunikacyjnej, ale też jest silnie obecna w obrębie terminologii naukowej. Podobnie jest z terminem „eksperyment”.
Z „rozejrzenia się wokół siebie”, z codziennych doświadczeń chyba każdy z nas wynosi przekonanie o wadze i znaczeniu środowiska, w którym przebywa. Dobre relacje w domu, sprawne funkcjonowanie w gronie znajomych czy skuteczne przekonanie innych do swego punktu widzenia to elementy tzw. życia codziennego, na jakości którego najbardziej nam zależy.
„Gdzie nie posieją mnie – wyrosnę,
Nigdzie mnie nie ma, jestem wszędzie.”
K. Wierzyński, „Gdzie nie posieją mnie”
Podstawa programowa kształcenia ogólnego ma formę Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej, co oznacza, że stanowi prawo obowiązujące w placówkach oświatowych. Wdrożenie tego prawa w praktykę szkolną jest obligatoryjne, dlatego istotne będzie, jak zinterpretujemy ten dokument i jaką procedurę jego implementacji zastosujemy.