Szkoła to nie tylko budynek. To przede wszystkim ludzie, którzy w niej pracują i ją tworzą. Pokój nauczycielski jest więc miejscem szczególnie wyjątkowym w szkole. To w nim bowiem spotykają się pedagodzy i prowadzą ze sobą wymianę zdań, ustalają strategię działania i podejmują ważne decyzje.
Autor: Justyna Kapuścińska-Kozakiewicz
terapeuta integracji sensorycznej, terapeuta ręki, terapeuta pedagogiczny, na co dzień pracuje w szkole jako nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej, właścicielka gabinetu terapeutycznego „Zmysłek Centrum Rozwoju i Wsparcia Dziecka”.
Praca w szkole jest niezwykle trudna i wymagająca. Nauczyciel, pedagog, specjalista zajmują się nie tylko nauczaniem, lecz także wychowaniem uczniów i diagnozą trudności, z jakimi się oni mierzą.
Coraz częściej można spotkać wśród dzieci takie, które przejawiają zaburzenia z zakresu integracji sensorycznej. Sama zaś integracja sensoryczna to proces, w wyniku którego do mózgu docierają różnego rodzaju bodźce. Są one odbierane przez wszystkie zmysły: wzrok, słuch, węch, smak, dotyk, przedsionek i układ proprioceptywny. Następnie są one rozpoznawane, analizowane, interpretowane i integrowane z wcześniejszymi doświadczeniami każdego z nas. Ma to na celu wytworzenie odpowiedniej reakcji adaptacyjnej, adekwatnej do sytuacji, w jakiej znajduje się dziecko lub osoba dorosła. Jeśli którykolwiek z etapów przebiega niezgodnie z normami, mamy wówczas do czynienia z zaburzeniami integracji sensorycznej. Jedną z trudności, która bezpośrednio wiąże się z tymi zaburzeniami, jest wybiórczość pokarmowa.
Integracja sensoryczna w warunkach edukacji szkolnej
W szkołach i przedszkolach coraz częściej możemy spotkać dzieci mające różnego rodzaju trudności i zaburzenia. Pracujemy z uczniami, którzy przejawiają specyficzne trudności w nauce, mają problem z pamięcią i koncentracją, nie są w stanie usiedzieć na swoim miejscu, nie zwracają uwagi na komunikaty przekazywane przez nauczyciela.