Kiedy wysoko wrażliwe dzieci będą starsze, przystosują się do otaczającego świata, najpierw jednak potrzebują, by świat przystosował się do nich.
Elaine Aron
Autor: Aleksandra Kubala-Kulpińska
Aleksandra Kubala-Kulpińska
Kryzys jest naturalnym zjawiskiem życiowym, które dotyka każdego człowieka. Stanowi dla nas trudne doświadczenie, ponieważ jego nadejście jest nieoczekiwane, nagłe i wszechogarniające, oznacza ono, że dotychczasowe strategie radzenia sobie z problemami przestają działać. To wydarzenie, które wykracza poza skalę zwyczajnego doświadczenia życiowego. Ponadto kryzys może wywoływać silne, przykre przeżycia, prowadzące do uczucia dyskomfortu, niepokoju i bezsilności, może również prowadzić do zaburzenia egzystencji, utraty zdrowia lub nawet życia. W większość przypadków kryzys zakończony jest pozytywną bądź negatywną zmianą.
Lęki i strachy są normalnym zjawiskiem. Mimo nieprzyjemnym odczuć, jakie mu towarzyszą, ma pozytywny wydźwięk, ponieważ chroni przed niebezpieczeństwem. Tego stanu doświadczają zarówno dorośli, jak i dzieci. Lęki i strachy są jednym z etapów rozwoju fizycznego, poznawczego i emocjonalnego
oraz pełnią funkcję adaptacyjną.
Ruch jest niezwykle ważnym elementem, który determinuje prawidłowy rozwój dziecka już od pierwszych dni życia. Dziecko „żywe”, aktywne uznawane jest za zdrowe. Aktywność motoryczna wpływa bezpośrednio na rozwój poznawczy, gdyż dla jego właściwego przebiegu konieczne są doznania, jakie zapewnia dziecku pobudzanie układu nerwowego poprzez ruch.
Zapewne każdy z nas w swojej zawodowej codzienności spotkał kiedyś ucznia zamartwiającego się, dogłębnie analizującego każdą sytuację i rozmyślającego. To nie tylko ci uczniowie, którzy zadają mnóstwo pytań i mają ciągły deficyt wiadomości oraz niedosyt uwagi, ale również ci, którzy z różnych powodów nie chcą, by ich myśli ujrzały światło dzienne.
Nauka jest naturalnym procesem, czymś, do czego dziecko dąży, czymś, co chce chłonąć – dlaczego wobec tego uczniowie nie uczą się
tak chętnie, jak mogłoby się wydawać, i nie zawsze czynią to dobrowolnie?
Nieśmiałość to zjawisko, które w znacznym stopniu utrudnia funkcjonowanie, występuje w sytuacjach społecznych, powodując nieprzyjemne uczucia, prowadzące do pewnego rodzaju „paraliżu”, obezwładnienia, odczuwania przymusu wycofywania się z trudnych sytuacji. Zapewne każdy nauczyciel na swojej drodze spotkał ucznia nieśmiałego i tym samym mógł obserwować, jak wielkim jest to problemem.
Życie we współczesnym świecie nabrało bardzo szybkiego tempa, jest niezwykle intensywne i pełne sytuacji, które mogą być przyczyną stresu. To zupełnie naturalne zjawisko, gdyż stres jest naszą reakcją na pewne okoliczności. Zdarza się jednak, że stres jest ogromnie dysfunkcyjny, wręcz patologiczny i utrudnia nam prawidłowe funkcjonowanie.
Zdrowie psychiczne wciąż bywa tematem tabu, a choroby psychiczne przez wielu postrzegane są jako wstydliwy, intymny problem.
Koncentracja uwagi jest zdolnością, która w dużym stopniu determinuje umiejętność uczenia się, a co za tym idzie, wpływa na osiąganie szkolnego sukcesu. W dużym uproszczeniu można powiedzieć, że polega ona na świadomym lub podświadomym skupieniu uwagi i skierowaniu jej na określoną czynność, myśl, wydarzenie lub sytuację.
Odgrywanie ról to podstawowe techniki dramy i happeningu. W zależności od celów i okoliczności, w jakich ich używamy, mogą one mieć wymiar terapeutyczny, edukacyjny lub artystyczny. W zakresie kompetencji nauczycieli oraz rodziców jest inicjowanie zabaw edukacyjnych, które, chociaż angażują emocje, nie przekraczają granicy, za którą zaczyna się już terapia. Prezentowane metody, w przypadku dzieci w wieku wczesnoszkolnym, mają mieć charakter zabawy, w której stymulowany jest rozwój emocjonalny i społeczny dziecka.