Uczeń zmartwiony i nadmiernie analizujący. Jak można go wspierać?

Warto zauważyć, że kłębiące się w głowie powody do zamartwiania nie korelują z nauką, a wręcz ją utrudniają. Umiarkowane zamartwianie się nie jest niczym niewłaściwym, jest przejawem charakterystycznego dla wieku lęku. Młodsi uczniowie boją się odrzucenia, braku akceptacji, wytworów własnej wyobraźni, samodzielnego pozostawania w domu oraz sytuacji, w których coś złego mogłoby spotkać bliskie im osoby i istoty.
Dużo poważniejszą kwestią jest ciągłe zamartwianie się. Warto zastanowić się, co sprawia, że uczniowie odczuwają tak silną potrzebę myślenia, co czują i jak poprawić jakość ich szkolnego funkcjonowania. Analizując literaturę przedmiotu, można zauważyć, że najczęściej podawaną przyczyną zamartwiania się i odmiennego sposobu postrzegania świata jest wyjątkowa wrażliwość dziecka, która może być spowodowana tym, że dziecko jest atypowe, nadinteligentne, hiperaktywne, odmiennie funkcjonuje na poziomie neurologicznym, ale niekoniecznie wyjątkowa wrażliwość może być również cechą.

Charakterystyka ucznia wyjątkowo wrażliwego:

• Może występować u niego hiperestezja, przejawiająca się nadmiernie rozwiniętym i czułym układem sensorycznym. Uczeń jest przenikliwy w zakresie zmysłów, odbiera dużo większą ilość informacji, z większą intensywnością. Takie nadmierne odczuwanie powoduje dyskomfort związany z dbaniem o higienę (mycie zębów sprawia ból, temperatura wody pod prysznicem jest niezadowalająca – zbyt wysoka lub zbyt niska, wilgotność na skórze jest poważnym wyzwaniem dla tych osób), odżywianiem (tutaj decydujące okazuje się przeczulenie w obrębie smaku i węchu) czy snem (czynniki zarówno zewnętrzne, takie jak niewygodne łóżko czy piżama, jak i wewnętrzne – brak równowagi).
• Może mieć zaburzony mechanizm utajonego hamowania – jeśli tak jest, to trudno będzie mu skupić uwagę w przypadku dużej ilości dystraktorów, nie będzie potrafił rozmawiać, jeśli z najbliższego otoczenia będzie dobiegał hałas.
• Trudno mu wsłuchać się w siebie, ale gdy rozwinie samoświadomość, potrafi doskonale odczytywać sygnały płynące z wnętrza.
• Jego zmysły mogą się przenikać, krzyżować (co często jest charakterystyczne dla dzieci atypowych lub dla wrażliwców), czyli wykorzystywane są dwa zmysły do odbioru jednego bodźca, np. widzenie i słyszenie muzyki. Zjawisko to nosi nazwę synestezji.
• Jest wyczulony na wszelkie sygnały płynące z otoczenia, np. odgłosy, zapachy, obrazy oraz reakcje, a nawet myśli innych osób (częs...