Autor: Aleksandra Kubala-Kulpińska
Aleksandra Kubala-Kulpińska
Kształcenie tradycyjne różni się znacznie od alternatywnego. Szkoła alternatywna jest placówką oświatową, która oferuje uczniom model oparty na odmiennym od tradycyjnego systemie nauczania i wychowania. Odmienność ta polegać może głównie na innych sposobach organizacji nauczania, aranżacji środowiska szkolnego lub strukturach programowych. Szkoła ta ma dużo większe możliwości, gdyż w dużej mierze jej organizacja jest finansowana z prywatnych środków rodziców. Poniższy materiał zawiera wiele informacji dotyczących sposobów wdrożenia elementów edukacji alternatywnej do publicznych szkół.
Dziecko, u którego występuje wzmożony poziom reakcji lękowych, ma problemy z nawiązywaniem relacji z rówieśnikami i osobami dorosłymi, jest zamknięte w sobie, zagubione i osamotnione.
Współczesny uczeń już od najmłodszych lat korzysta z technologii informacyjno-komunikacyjnych, a świat, w którym żyje składa się z dwóch rzeczywistości – pierwszą z nich jest ta realna, natomiast druga to cyber. Taka sytuacja powoduje, że obok tradycyjnych zagrożeń płynących z codziennego życia pojawiają się nowe, dotąd nieznane i niebezpieczne, związane z cyberprzestrzenią.
Otwarcie granic oraz dążenie do poprawy warunków życia spowodowały, że wiele osób podjęło migrację zarobkową do państw wysoko rozwiniętych. Również nasz kraj jest uważany przez wielu obcokrajowców za miejsce, w którym można rozpocząć dochodową pracę i zapewnić sobie oraz swoim bliskim warunki godnego życia. Dlatego coraz częściej w polskich szkołach można spotkać uczniów odmiennych kulturowo i językowo.
Tradycyjne szkolnictwo spotyka się z wieloma problemami niemal we wszystkich aspektach funkcjonowania – począwszy od kwestii organizacyjnych, a skończywszy na metodach edukacyjno--wychowawczych. Taki stan rzeczy buduje negatywny obraz szkoły, postrzeganej jako miejsce skutecznie odstraszające od nauki. Kilka lat temu Ken Robinson wygłosił w Londynie w Royal Society for the Encouragement of Arts, Manufacture and Commerce ciekawy wykład, w trakcie którego analizował wyniki badań nad tzw. rozbieżnym myśleniem, czyli umiejętnością dostrzegania różnych możliwych odpowiedzi na zadane pytanie oraz interpretacji zjawisk. Myślenie rozbieżne jest nieodłącznym elementem kreatywności.