Chcesz dowiedzieć się więcej? Weź udział w II Ogólnopolskim Kongresie Nauczycieli, Opiekunów i Pedagogów – Emocje i Zdrowie Psychiczne Dziecka!
REKLAMA
Wykorzystanie tychże technik daje dzieciom możliwość pokonywania własnych trudności oraz rozwiązywania problemów w bezpiecznych i przyjaznych warunkach, które mają charakter artystyczno-zabawowy. Najpopularniejszymi i najczęściej wykorzystywanymi metodami opartymi na odgrywaniu ról są drama i happening.
Zanim zdecydujesz się na pracę tymi metodami, musisz sobie odpowiedzieć na następujące pytania1:
- Czy dzieci będą w stanie zrozumieć zadanie dramowe lub happeningowe?
- Czy ich dotychczasowe doświadczenia pozwolą na twórczą aktywność?
- Czy poziom zaspokojenia ich potrzeb (np. bezpieczeństwa, akceptacji) umożliwi uczestnictwo w dramie czy happeningu?
- Czy propozycja dramy lub happeningu nie wywoła u dzieci stanu zagrożenia, traumy?
- Czy stopień spójności klasy jest wystarczający, aby była ona wsparciem dla dzieci w przeprowadzeniu dramy lub happeningu?
- Czy istnieją konflikty w klasie, a jeśli tak, to jakie?
- Jakie są dziecięce sympatie i antypatie w klasie?
Drama
Wprowadza uczniów w odpowiedni nastrój na pograniczu rzeczywistości i fikcji. Dziecko znajduje się w „roli”, w której poszukuje się sposobów na rozwiązanie jakiegoś zadania, problemu, trudności. Poziom zaangażowania dziecka w tę metodę jest ogromny, jest ona niezwykle atrakcyjna, ponieważ przypomina w swoim przebiegu zabawę. Analizując główne cele dramy, możemy zauważyć, jak wiele ma ona walorów edukacyjnych: poznawanie i rozumienie siebie i świata, nabywanie umiejętności przez działanie, odnajdywanie swojego miejsca w grupie rówieśniczej, wspólnocie, budowanie systemu wartości.
Charakterystyka dramy
- jest oparta o spontaniczną aktywność dziecka, przejawiającą się w improwizowanych grach i zabawach poprzez system gestów, mimiki i słów, której istotą jest przyjemność i satysfakcja z...
Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.
