Wysoka wrażliwość jest naturalną, wrodzoną cechą związaną z temperamentem lub indywidualnymi warunkami neurologicznymi, dotyczy ona 15–20% społeczeństwa i nie jest zaburzeniem. Dlatego jako nauczyciele powinniśmy być przygotowani na pracę z dzieckiem, które ma właśnie taką cechę, i wiedzieć, jak ułatwić mu funkcjonowanie w systemie edukacji.
REKLAMA
DOES, czyli czwórka wysokiej wrażliwości
Możemy wyróżnić cztery aspekty wysokiej wrażliwości. Warto przy tym podkreślić, że wszystkie one powinny wystąpić u dziecka wysoko wrażliwego, w przeciwnym wypadku można przypuszczać, że dane dziecko nie ma tej cechy.
Głębokie przetwarzanie – dziecko odbiera z otoczenia bodźce i analizuje je, dzięki czemu ma wyższy poziom świadomości – tej skoncentrowanej zarówno na środowisku zewnętrznym, jak i na samym sobie, czyli płynącej z wnętrza. Warto zauważyć, że tych bodźców może być naprawdę sporo, co prowadzi do przestymulowania.

Łatwość ulegania przestymulowaniu – dotyczy to uczucia nadmiernego przeciążenia układu nerwowego. Analizując tę reakcję, należy wziąć pod uwagę fakt, że życie dziecka wysoko wrażliwego jest niezwykle intensywne z uwagi na nadmiar myśli i doznań. Taki uczeń w każdej minucie analizuje sygnały płynące z własnego wnętrza (np. rozdrażnienie, pragnienie, uczucie głodu), z otoczenia (np. hałas, nieprzyjemny zapach, temperatura), w którym przebywa, oraz sygnały społeczne (np. kolega jest smutny, ktoś coś powiedział, nauczycielka popatrzyła na ucznia w określony sposób).
Gdy uczeń wysoko wrażliwy jest niepewny, może sprawiać wrażenie wycofanego, zagubionego, nieśmiałego lub też nadmiernie aktywnego, pobudzonego.
To wszystko silne stresory, które prowadzą do wzmożonej męczliwości w sferze fizycznej i psychicznej. Natura...