Jan Matejko to niezwykle utalentowany i ceniony polski malarz, który zdobył światową sławę. Jego arcydzieła przenoszą nas w głąb historii Polski, ukazując istotne wydarzenia z przeszłości. Mimo upływu wielu lat od czasów, gdy tworzył, jego obrazy wciąż zachwycają i inspirują ludzi na całym świecie. Dzieci powinny mieć styczność z jego twórczością już na etapie edukacji wczesnoszkolnej, ponieważ otwiera ona przed nimi fascynujący świat historii i sztuki.
Dział: Nauczyciel w świecie
W dobie fake newsów i postępującej globalizacji, a co za tym idzie – ogromnego przeciążenia informacjami docierającymi do nas z każdej strony, nie pomijając roli wpływu social mediów – każdy z nas codziennie posługuje się większą lub mniejszą umiejętnością weryfikowania faktów, odróżniania ich od opinii oraz filtrowania źródeł wiedzy. Przed nami, nauczycielami, bardzo trudne zadanie. W czasach, gdy większość ludzi na świecie nie potrafi zdefiniować, czym jest krytyczne myślenie, oraz nie zna zasad tworzenia konstruktywnych komunikatów, to my mamy pomóc naszym uczniom jak najwcześniej wykształcić te kompetencje na jak najwyższym poziomie.
Akcja „Sprzątanie świata” jest od lat doskonałą okazją do pogłębiania wiedzy przyrodniczej. Jest też doświadczeniem współpracy w dążeniu do wspólnego celu, przestrzenią dla rozwijania odpowiedzialności i poczucia sprawstwa u dzieci i młodzieży.
Zaczynamy nowy rok szkolny, nie wiedząc, co nam on przyniesie. Doświadczenie ubiegłego roku szkolnego pozwala wyciągnąć wnioski, dokonać ewaluacji, przyjrzeć się światu kształcenia z zupełnie nowej perspektywy.
Od trzech lat na łamach różnych czasopism edukacyjnych oraz za pośrednictwem bloga i fanpage’a Educational Eden opisuję metody z powodzeniem wykorzystywane w zagranicznych szkołach, a także dzielę się wnioskami z pracy w różnych typach szkół w Finlandii, Holandii, Kolumbii, Indiach i innych krajach, zawsze starając się selekcjonować materiały tak, aby możliwe było ich wykorzystanie w naszym kraju. Wiele razy słyszałam o ograniczających nas, nauczycieli, podstawie programowej czy podstawach prawnych, nawet w kontekście rozwiązań, co do których nie miałam wątpliwości, iż da się je przenieść na nasze podwórko niezależnie od tego, czy byłaby to szkoła prywatna, czy publiczna. Zastanawiałam się, skąd bierze się ta obawa przed wychodzeniem poza przyjęte formy pracy i czy ja sama, pracując w polskiej szkole, miałabym podobne problemy. Dopiero w tym roku szkolnym miałam szansę sprawdzić, czy to, o czym pisałam z takim zapałem, ma realne szanse na zaistnienie w polskiej edukacji. Od września 2019 roku jestem bowiem nauczycielką wiekowo klasy 0–1, która pracuje według autorskiego programu edukacyjnego opartego na doświadczeniach i wiedzy zebranej w ostatnich siedmiu latach podróży edukacyjnych. Z każdego systemu (z wyżej wymienionych krajów) wykorzystuję elementy, które, w mojej ocenie, mogą podnosić jakość edukacji. Zaczynając pracę, zdawałam sobie sprawę z możliwych porażek, niepowodzeń i trudności, które napotkam. Gotowość ta była bardzo pomocna w procesie adaptacji.
Artykuł jest częścią cyklu, w którym autorka opisuje swoje doświadczenia związane z pracą w nowo powstałej Kooperatywie Edukacyjnej Ponad Horyzont, będącej rodzicielską inicjatywą nowej formy edukacji domowej.
Najtrudniejszym zadaniem nauczycieli szkół podstawowych jest wprowadzenie uczniów w świat nauki, nie powodując przy tym, aby dzieci z dnia na dzień zostały przytłoczone ogromem nowych obowiązków i celów do zrealizowania.
Liczne analizy, badania i zestawienia dowodzą, że fińscy uczniowie znajdują się w czołówce najlepiej uczących się dzieci. Nauczyciele z innych państw z zazdrością obserwują sukcesy fińskiej szkoły i zastanawiają się, w czym tkwi sekret tak wzorowo funkcjonującej oświaty.
Porównania systemów edukacyjnych są w naszych czasach normą – rozwój technologiczny przyczynia się do sprawniejszego dostępu do informacji, a to gwarantuje codzienną dawkę nagrań z zajęć i możliwość obserwacji elementów pracy szkolnej z różnych zakątków świata.