Rozwój emocjonalno-społeczny o równowadze w procesie kształcenia

ROZWÓJ EMOCJONALNO-SPOŁECZNY JAKO ELEMENT CAŁOŚCI

Wielu badaczy od lat stara się udowodnić rolę harmonijnego, zrównoważonego rozwoju w przygotowywaniu uczniów do dalszej ścieżki edukacyjnej oraz szczęśliwego, satysfakcjonującego życia. W związku z niekończącym się procesem udoskonalania systemów szkolnych oraz wewnętrznych programów kształcenia coraz więcej szkół i nauczycieli tworzy swoje zajęcia w oparciu o nauczanie w pełni zintegrowane, łącząc przedmioty i dziedziny z pozoru nieuzupełniające się oraz wychodzące poza zakres podstawy programowej. W niniejszym artykule chciałabym przedstawić niektóre z aspektów rozwojowych, które dotyczą głównie sfer emocjonalnej i społecznej, a które w ogromnym stopniu warunkują również rozwój uczniów w pozostałych sferach.

CELE KSZTAŁCENIA – WYMAGANIA OGÓLNE

Najnowsze zostały określone przez autorów podstawy programowej z roku 2017. Zaznaczono w niej, iż zbiór celów ogólnych odnosi się do fundamentów, na których oparta będzie praca początkowa w II etapie kształcenia. Już z tego zapisu możemy wnioskować, że pierwsze 3 lata edukacji są kluczowe w kształtowaniu wiedzy początkowej, postaw, sprawności i umiejętności uczniów, z których korzystać będą przez całą swoją przyszłość (choć podstawa informuje tylko o kilku następnych latach).
W czasie trwania pierwszego etapu kształcenia celami w sferze rozwoju emocjonalnego są miedzy innymi:

• doprowadzenie do stanu, w którym uczeń powinien już sprawnie identyfikować i rozumieć stany emocjonalne zarówno swoje, jak i innych osób,
• usprawnianie ekspresji emocji oraz ich umiejętnego przeżywania,
• kształtowanie autoregulacji, umożliwiającej funkcjonowanie w grupie,
• poszerzenie perspektywy ucznia na formy wyrażania stanów emocjonalnych,
• uwrażliwienie na fakt, iż formy ekspresji i autoregulacji mogą być różne w zależności chociażby od wieku osoby przeżywające.

W efekcie uczeń rozumie uczucia...