Pedagogika Marii Montessori to jedno z podejść, która jest dosyć popularne w edukacji. Możemy znaleźć je nie tylko w przedszkolach, ale także w szkołach. Jest też wiele bazujących na nim zajęć dodatkowych. Co mogą zrobić rodzice uczniów, aby wesprzeć swoje pociechy? I jak wykorzystać elementy Montessori w domu?
Dział: Lekcja na czasie
Pobudza wyobraźnię, relaksuje, poprawia pamięć i koncentrację, poszerza słownictwo… Można tak bez końca wyliczać powody, dla których warto czytać. Potencjał tej czynności zauważyli psychiatrzy oraz psychologowie, którzy zaczęli ją wykorzystywać jako metodę psychicznego wsparcia. Biblioterapia, a właściwie jej odmiana – bajkoterapia – szczególne zastosowanie znalazła w przypadku dzieci.
Może być tak, że nie doceniamy tablicy w naszym codziennym szkolnym życiu. Traktujemy ją jako coś zupełnie normalnego i oczywistego. Jest w każdej klasie i dzięki niej łatwiej odbywają się zajęcia. Kiedyś tablica była podstawowym narzędziem, szczególnie ta czarna w komplecie z kredą i gąbką do ścierania. Teraz mamy nieco inne możliwości. Tablice są interaktywne, możemy po nich pisać suchościeralnymi mazakami, przyczepiać różne rzeczy magnesami i wyświetlać na nich różne materiały przygotowane przez nas lub zaprogramowane przez kogoś innego. Jeśli spojrzymy na tablicę w nieco inny sposób, będziemy mogli mieć zawsze jakieś dodatkowe sposoby na zaskoczenie uczniów przy pomocy różnych tablic.
Dzięki nowoczesnym technologiom świat przed współczesnym uczniem stoi otworem. Trwająca od kilkunastu lat digitalizacja dzieł sztuki sprawiła, że istnieje możliwość obcowania z kulturą bez wychodzenia z domu. Oczywiście, stanięcie oko w oko z oryginalnym dziełem ma niezaprzeczalną wartość, jednak wirtualna wycieczka też ma swoje pozytywne strony.
Na pytanie, co może kojarzyć nam się z bajkami, często przychodzą nam do głowy różne pomysły. Może być to interesująca lub zabawna fabuła bajki połączona ze szczęśliwym zakończeniem. Może być to wciągająca historia „za siedmioma morzami, za siedmioma górami”. W końcu mogą być to skojarzenia związane z grubą książką, w której znajdują się wszystkie bajki, czyli z księgą bajek – i to właśnie jest inspiracją do tego tekstu.
Sztuka, która nie naśladuje rzeczywistości, przez nieprofesjonalistów często postrzegana jest za bezwartościową i bardzo łatwą w wykonaniu. Istnieje przeświadczenie, że za tworzenie abstrakcji zabierają się artyści, którzy wcale nie mają talentu. Na szczęście jest to głównie opinia dorosłych, gdyż dzieci są w stanie zobaczyć w takich przedstawieniach znacznie więcej niż tylko kreski i plamy.
W ostatnich latach kreatywność i innowacyjność jest wymieniana, obok krytycznego myślenia, jako jedna z najważniejszych kompetencji XXI w. Współczesny świat stawia wymagania, którym sprostać może tylko osoba kreatywna, czyli myśląca w sposób nietypowy, oryginalny, nowatorski, wykraczający poza schematy. Wobec takich oczekiwań rozwijanie kreatywności w szkole staje się koniecznością. Tymczasem tradycyjny model edukacji temu nie służy, a wręcz obniża twórczy potencjał dzieci. Jak zatem rozwijać w uczniach tę najbardziej pożądaną obecnie umiejętność?
Współczesna szkoła staje przed wieloma wyzwaniami. Z jednej strony nauczyciele i pedagodzy muszą mierzyć się z ciągle zmieniającą się rzeczywistością oraz z problemem polegającym na tym, że młodzi ludzie coraz więcej czasu spędzają w wirtualnej rzeczywistości. Z drugiej – pojawiają się liczne wyzwania społeczne, które również generują dużo trudności na polu edukacji. Nie da się więc ukryć, że kluczowe w tym obszarze staje się znalezienie odpowiednich metod pracy i działań, które będą w stanie stymulować rozwój młodych ludzi i przyczyniać się
do świadomego opanowywania przez nich różnorodnych materiałów.
Może się wydawać, że YouTube jest tylko dla uczniów starszych. Nic bardziej mylnego. Możemy wykorzystać YouTube w edukacji wczesnoszkolnej, odpowiednio wszystko dopasowując. W jaki sposób? Przede wszystkim musimy poznać możliwości, jakie daje ten serwis, a następnie przemyśleć, co i w jaki sposób możemy zaproponować naszym uczniom.
Nauka w szkole wymaga bardzo dużego zaangażowania ze strony wszystkich nauczycieli i pedagogów. Konieczne jest podejmowanie działań, które mają na celu wspieranie rozwoju ucznia i organizowanie takich sytuacji szkolnych, które będą adekwatne do potrzeb i możliwości uczniów. Niezwykle ciekawym rozwiązaniem jest więc praca z wykorzystaniem eksperymentów oraz uczenie się przez doświadczenie.
Swego czasu – lata, lata temu – bardzo popularne było prowadzenie zeszytów ze „złotymi myślami” lub pamiętników. Zapisywało się w nich różne przeżycia i doświadczenia. Niektórzy prowadzili także dzienniki, które mogły mieć nieco inną formę. Możemy wrócić do formy dziennika z uczniami klas 1–3 i przedstawić im wiele kreatywnych sposobów na wykorzystanie takiego narzędzia po to, aby nie tylko ćwiczyć różne umiejętności, ale także żeby się bawić.
Historia sztuki zna setki dzieł, których głównymi bohaterami są dzieci. Roześmiane, zatroskane, płaczące, ciekawe świata, skupione na czymś dziecięce buzie niosą niezwykły ładunek emocjonalny. W odróżnieniu od twarzy dorosłych są autentyczne, pozbawione masek i sztuczności. To właśnie inspirowało artystów, ale pozwalało im też na realizację artystycznych ambicji. Przedstawiając na obrazach nieletnich modeli, często ukazywali w nich cząstkę siebie.