Za górami, za lasami, za siedmioma dolinami

Bajkoterapia jest działem arteterapii (pisałam na jej temat w artykule Sztuka daje ukojenie, „Życie Szkoły” 09/2021), która wykorzystuje bajki i baśnie w celach terapeutycznych. Odpowiednio dobrana literatura dziecięca ma pomóc czytelnikowi w znalezieniu odpowiedzi na nurtujące go pytania, w zdobywaniu wiedzy na różnorodne tematy czy przygotowywaniu na sytuacje, które mogą nastąpić w przyszłości. Jedną z największych zalet bajkoterapii jest niesienie pomocy poprzez zabawę. Dzieci, obcując z bajkami, poznają świat (jego pozytywne strony, ale też zagrożenia), uczą się odpowiednich zachowań oraz poznają uniwersalne wartości. Metodę tę można z powodzeniem zastosować na lekcji, zarówno w pracy indywidualnej jak też zbiorowej. Najważniejsze, aby prowadzić ją w atmosferze spokoju i bezpieczeństwa.
 

Bajki i baśnie terapeutyczne podejmują różnorodne tematy, np. przełamywanie nieśmiałości, uczenie zasad savoir-vivre’u, pokonywanie lęków, oswajanie ze śmiercią i wiele, wiele innych. W zależności od kwestii, jakich dotyczą i jakie cele realizują, możemy je podzielić na bajki relaksacyjne, psychoedukacyjne oraz psychoterapeutyczne. Te pierwsze służą przede wszystkim wyciszeniu, obniżeniu napięcia mięśniowego. Pozwalają oderwać się i choć na chwilę zapomnieć dziecku o problemach. Bajki psychoedukacyjne przydają się w trudnych sytuacjach życiowych, które przechodzi dziecko, lub też przygotowują je na takie. Podpowiadają, jak rozmawiać o problemach i jak sobie z nimi radzić. Bajki psychoterapeutyczne powstały z myślą o dostarczeniu dziecku wiedzy oraz zastępczej kompensacji – zaspokojenia podstawowych potrzeb emocjonalnych. Elementy każdego z rodzajów bajek terapeutycznych często się ze sobą przenikają.

Wizualizacja i identyfikacja 

Lite...