Koordynacja wzrokowo-ruchowa to współdziałanie, zharmonizowanie funkcji wzrokowych i ruchowych – manipulacyjnych, współpraca „oka-ręki”1. Dzięki kojarzeniu zarówno informacji wzrokowych, dotykowych, jak i kinestetycznych można wykonywać precyzyjne ruchy rąk pod kontrolą
wzroku, między innymi pisać, rysować i manipulować.
REKLAMA
W literaturze wyróżniamy koordynację:
- ręka – ręka (niezbędną między innymi do klaskania, wycinania, nawlekania, wiązania wstążek lub sznurowadeł);
- ręka – noga (potrzebną w czynnościach pływania, wspinania się, jazdy na rowerze, kopaniu piłki, chodzeniu po schodach);
- oko – ręka (konieczną do pisania, rysowania, celowania, wykonywania ćwiczeń gimnastycznych i samoobsługi).
Zaburzenia koordynacji wzrokowo-ruchowej mogą być wynikiem m.in.:
- niedostatku bodźców;
- mało stymulującego środowiska wychowawczego;
- schorzeń narządu wzroku, słuchu, ruchu;
- nieprawidłowości w zakresie integracji bodźców sensoryczny...