Sposób na dyspraksję

Czym jest dyspraksja?

Dyspraksja jest zwykle postrzegana jako ograniczenie lub niedorozwój organizacji, koordynacji ruchu. Związane z nim mogą być problemy z wypowiadaniem się, percepcją lub myśleniem. Inne nazwy objawów dyspraksyjnych to syndrom niezdarnego dziecka (Clumsy Child Syndrome), rozwojowe zaburzenie koordynacji (Developmental Co-ordination Disorder (DCD); minimalna dysfunkcja mózgowa (Minimal Brain Dysfunction), Trudności w uczeniu się motoryki (Motor learning Difficulty) oraz dysfunkcja percepcyjno-motoryczna (Pereceptuo-motor Dysfunction)1.

Obecnie prowadzone badania nie podają konkretnych przyczyn dyspraksji i rozwojowego zaburzenia koordynacji. Teorie opierają się głównie na obserwacji i przypuszczeniach, a postawione hipotezy nie zostały potwierdzone. Wynika z nich głównie, że osoby z dyspraksją nie wykazują żadnych wad neurologicznych, które wyjaśniałyby to zjawisko, a przyczyna najprawdopodobniej wynika ze wzrostu neuronów w mózgu. Dyspraksja występuje u 10% osób, ale częściej obserwuje się ją u chłopców.

Symptomy i trudności

Dziecko cierpiące na dyspraksję zmaga się z wieloma różnorodnymi emocjami i uczuciami, które mają bezpośredni wpływ na jego stan psychiczny. Pierwszym z odczuć, jakie stają na drodze młodego człowieka, jest frustracja, która jest uczuciem niezwykle przytłaczającym, a pojawia się w momencie kumulacji negatywnych doświadczeń. Konsekwencją takiego stanu, który utrzymuje się przez dłuższy okres czasu, najczęściej jest agresja. Niestety niełatwo jest poradzić sobie z tym uczuciem, a ciągłość porażek i brak perspektywy poprawy sytuacji dziecka wzmaga odczucie bezradności. Dzieci z dyspraksją wiedzą i czują, że nie są takie same, jak ich rówieśnicy. Zauważalne gołym okiem są różnice w zachowaniu, nieadekwatnych reakcjach na bodźce. Jeśli nie zostanie dziecku zapewnione odpowiednie wsparcie, to zostanie ono skazane na ni...