Informacja zwrotna – świadomy dialog nauczyciela z uczniem

Informacja zwrotna może mieć formę komentarza pisemnego albo ustnego do pracy ucznia bądź prezentowanych przez niego wiadomości i umiejętności. Nie jest korzystne łączenie informacji zwrotnej ze stopniem. Uczniowie, widząc stopień pod pracą pisemną, najczęściej ignorują komentarz, pomimo iż zawiera cenne informacje dla ucznia, istotne dla jego dalszej nauki. Prawidłowo ułożona informacja zwrotna składa się z czterech elementów:

• odnotowanie i docenienie tego, co w pracy jest dobre (++),
• pokazanie tego, co wymaga poprawy oraz dodatkowej pracy ucznia (–),
• konkretne wskazówki, w jaki sposób dokonać poprawy błędów (),
• informacje dotyczące kierunku pracy w przyszołści ().

Ważne jest, aby komentarz był rzeczowy, zawierał wszystkie powyższe elementy i był pomocą dla ucznia w jego uczeniu się i planowaniu pracy w przyszłości. Istotny jest również podmiotowy sposób zwracania się do ucznia, niweluje on dystans nauczyciel – uczeń oraz zmniejsza stres. Poprawny sposób konstrukcji komentarza wpływa na jego jakość. Ma on mieć przede wszystkim charakter wspierający. Używamy więc pochwał, np. „brawo”, „dobra robota” lub konkretnych instrukcji „popraw błędy, korzystając ze słowniczka ortograficznego”. Ważne jest, aby uczeń wiedział, jakie błędy popełnił, ale również w jaki sposób ma je najefektywniej poprawić. Istotne jest również ustalenie ram czasowych przeznaczonych na poprawienie błędów i kolejną informację zwrotną. Jak wspomniałam, to szczególna relacja nauczyciela z uczniem i nie jest ograniczona do jednej informacji zwrotnej. Stosujemy ją dopóty, dopóki uczeń jej potrzebuje, by osiągnąć wyznaczony cel i sukces. Konkretność komentarzy natomiast sprzyja szybkiemu poprawieniu błędów poprzez jasne wskazówki. Komentarze rozległe, zbyt opisowe nie sprzyjają poprawianiu błędów. Mogą one zniechęcić ucznia do przeczy...