Współpraca z rodzicami ze środowisk niewydolnych wychowawczo

Realizacja wymagań zawodowych nie ogranicza się tylko do przekazania wiedzy, ale wymaga od nauczyciela wielu innych umiejętności. Oczekuje się, że nauczyciel powinien przejawiać aktywność wobec problemów i zagrożeń dotykających dzieci i młodzież oraz podejmować działania zmierzające do ograniczenia, zapobiegania lub kompensowania niekorzystnych sytuacji życiowych uczniów. Wymaga to dbałości o dobre relacje z rodzicami uczniów, a w przypadku współpracy z rodzicami ze środowisk dysfunkcyjnych szczególnego zaangażowania. 

Dlaczego współpraca z rodzicami ze środowisk niewydolnych wychowawczo jest szczególnie ważna?

Za prekursora powiązania szkoły ze środowiskiem (w szerokim tego słowa znaczeniu) uznaje się Jana Henryka Pestalozziego. W jego przekonaniu środowisko jest źródłem bodźców i wpływów warunkujących skuteczność wychowania i rezultaty pracy szkoły. 

Na etapie edukacji wczesnoszkolnej (klasy I–III) kształtują się najważniejsze umiejętności i nawyki dzieci, takie jak czytanie, pisanie, liczenie, a także kompetencje społeczne i emocjonalne. Nauczyciele napotykają różnorodne problemy, które mogą utrudniać efektywne nauczanie i wspieranie uczniów w ich rozwoju. Rodzina niewydolna wychowawczo nie wypełnia we właściwy sposób przypisanych zadań wobec swoich członków, a konsekwencje problemów ponoszą przede wszystkim dzieci. Te wzrastające w rodzinach dysfunkcyjnych podejmują określone role – strategie, aby przetrwać. Uczniowie ze środowisk dysfunkcyjnych ujawniają różne trudności szkolne, w zachowaniach bywają bierne, apatyczne lub nadpobudliwe, mają utrudniony kontakt psychiczny. Trzeba pamiętać, że dzieci wzrastające w rodzinie, w której normą jest brak poczucia bezpieczeństwa szczególnie w okresie wczesnoszkolnym, są pozostawione same sobie, bo nie są jeszcze w stanie zadbać o swoje potrzeby. Nauczyciel może być jedyną osobą pierwszego kontaktu, która zauważy sygnały świadczące o dysfunkcjach w rodzinie. Efektywna współpraca z rodzicami wpływa na rozwój dziecka, jego osiągnięcia edukacyjne oraz dobrostan emocjonalny. Nauczyciel – jako osoba zaangażowana w codzienny rozwój dziecka – ma wyjątkową możliwość wpłynięcia na jego sytuację, ale wymaga to współpracy z rodzi...