W drodze do samodzielności – czyli wspieranie mechanizmów uczenia się dziecka

Otwarty dostęp Wspomaganie ucznia

Nadrzędnym celem działań każdego nauczyciela jest wdrażanie uczniów do samodzielnego uczenia się. W momencie, gdy dziecko jest w stanie samodzielnie znaleźć rozwiązanie możemy mówić o sukcesie, który będzie go zachęcał do podejmowania kolejnych działań edukacyjnych.

Samodzielność to gotowość do działania z zaangażowaniem własnej aktywności, jej motywem jest chęć i przyjmowanie określonych celów. Osiąganie samodzielności nie jest proste i łatwe, to długotrwały i pracochłonny proces. Pierwsze sukcesy okupione są wieloma próbami i błędami, ale w efekcie prowadzą one do rozwoju indywidualnego, czego efektem końcowym jest wzrost kontroli nad własnym życiem.
Warto podkreślić, że samodzielność jest kształtowana na dwóch płaszczyznach: intelektualnej i motorycznej, zaangażowanie tych dwóch sfer pozwala na uzupełnianie się, przenikanie i pełen rozwój.

REKLAMA

W jaki sposób wdrażać ucznia do samodzielności w uczeniu się?

Po pierwsze sposób nauczania – nadrzędną zasadą i wartością, jaką powinien kierować się każdy nauczyciel jest kwestia, aby podejmować działania, dzięki którym uczenie będzie dla ucznia fascynującą podróżą. Nauczanie przedszkolne i wczesnoszkolne jest fundamentem przyszłego szkolnego sukcesu. W dużej mierze to od ciebie zależy jak dziecko będzie postrzegało przedszkole, szkołę, stawiane przed nim zadania, czy rozbudzisz w nim ciekawość i chęć działania. Dlatego praca nauczyciela edukacji wczesnoszkolnej jest niezwykle odpowiedzialnym zajęciem, musi on bowiem przeprowadzić uczniów przez początkowy etap, który decyduje o stopniu rozwoju samodzielności dziecka i jego gotowości do dalszych etapów edukacji.
Barbara Murawska wskazuje następujące zadania stawiane przed wczesnoszkolnym edukatorem:

  • zapewnianie dziecku poczucia bezpieczeństwa w środowisku szkolnym,
  • wyznaczanie celów nauczania,
  • motywowanie dziecka do podejmowania zadań edukacyjnych,
  • wspieranie funkcjonowania dziecka w środowisku społecznym w szkole,
  • rozpoznawanie aktualnych potrzeb rozwojowych dziecka,
  • organizowanie środowiska fizycznego uczenia się dziecka,
  • monitorowanie rozwoju dziecka,
  • wspieranie środowiska pozaszkolnego, w tym rodziców dziecka, w dążeniu do osiągania przez dziecko sukcesów edukacyjnych.

Po ...

Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.

Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się.

Przypisy