Co to znaczy być kreatywnym?
Kreatywność, która odróżnia człowieka od innych gatunków na Ziemi, związana jest z wyobraźnią. Jednak samo wyobrażanie sobie czegoś nie świadczy o kreatywności, a to, że określamy kogoś mianem osoby kreatywnej, wiąże się z faktem wytworzenia przez nią czegoś. Kreatywność wymaga zatem aktu tworzenia i – jak twierdzi Ken Robinson – można ją nazywać wyobraźnią stosowaną. Jego zdaniem odnosi się do inteligencji i nie chodzi tu wcale o inteligencję rozumianą jako zdolności naukowe, ale jako zdolność myślenia, którego najwyższą formą jest myślenie twórcze. Każdy człowiek rodzi się z pokładami kreatywności, jednak nie każdy je rozwija, co może mieć związek z powszechnym przekonaniem, że kreatywność, podobnie jak IQ, jest stała i nie mamy na nią wpływu (Robinson, 2012, 57, 67).
Krzysztof Szmidt, opisując działania mające na celu pobudzanie kreatywności, definiuje ją jako zdolność człowieka do w miarę częstego generowania nowych i wartościowych wytworów: rzeczy, idei, metod działania. W związku z tym, mimo iż coraz częściej słyszymy o kreatywnej szkole czy kreatywnej zabawie, kreatywni mogą być tylko ludzie, a nie przedmioty czy zjawiska (Szmidt, 2013, 24–25).
Warto podkreślić, że kreatywność nie wiąże się tylko ze sztukami pięknymi, ale może odnosić się do różnych typów aktywności, a co za tym idzie – również do tych, które są praktykowane w szkole poza muzyką, plastyką czy techniką. Mówienie o byciu twórczym nie zakłada posiadania tej cechy w określonym stopniu, bowiem każdy człowiek przejawia umiejętności twórcze w jedyny dla siebie sposób, co wiąże się z jego zainteresowaniami, możliwościami intelektualnymi, ruchowymi, społecznymi, a także z jego bagażem doświadczeń. Niestety, doświadczenia młodych ludzi przyczyniają się często do tego, że z pełnych pomysłów dzieci wyrasta młodzież, której pomysłowość jest nieporównywalnie mniejsza od tej dziecięcej.
REKLAMA
Czy kreatywność można ćwiczyć?
Jeśli możliwe jest ćwiczenie ruchów dowolnych lub pamięci...