Socjoterapia w edukacji wczesnoszkolnej jako pomoc dziecku nieśmiałemu

W edukacji wczesnoszkolnej są to przede wszystkim zachowanie agresywne, nadpobudliwość psychoruchowa, zaburzenia lękowe, niska samoocena oraz nieśmiałość. Jeżeli ktoś uważa moje podejście za zbyt drobiazgowe i nie widzi potrzeby wdrażania zajęć socjoterapeutycznych w przypadku dziecka nieśmiałego, oświadczam, że bardzo się myli. Otóż osoby pracujące z dziećmi w wieku wczesnoszkolnym często spotykają się z problemami w nawiązaniu przez dziecko nieśmiałe relacji z rówieśnikami oraz osobami dorosłymi.

W procesie edukacyjnym bardzo trudno jest dzieciom nieśmiałym wygrać potyczkę o czas nauczyciela z rówieśnikami sprawiającymi problemy wychowawcze, bo to na tych drugich zazwyczaj nauczyciele najczęściej skupiają swoją uwagę. Dzieci nieśmiałe, pozostawione bez pomocy mogą mieć problemy z funkcjonowaniem w dorosłym życiu. Wartość spędzanego czasu w grupie rówieśniczej jest niedoceniana. Dzieci te uczą się myślenia, opanowują umiejętność czytania, pisania czy rozwijają zdolności matematyczne. Dziecko nieśmiałe, spędzając czas z rówieśnikami, zaspokaja też swoje potrzeby emocjonalne i społeczne. Poznając nowych ludzi i nawiązując relacje koleżeńskie ma szanse na wszechstronny rozwój, dlatego tak ważne jest wspomaganie tych dzieci w okresie wczesnoszkolnym.

Jak najtrafniej zdefiniować pojęcie nieśmiałości? Nieśmiałość obserwuje się najczę...