Zarządzanie emocjami w dużym uproszczeniu oznacza posiadanie odpowiedniego poziomu samoświadomości, wiedzy na temat emocji, w tym radzenia sobie z trudnymi emocjami, oraz umiejętności wdrożenia tego w życie. Zarządzanie emocjami stanowi niezwykle wymagającą kompetencję. Warto podkreślić, że zarówno dzieci w młodszym wieku szkolnym, jak i nastolatki nie są w stanie w pełni jej opanować z uwagi na możliwości rozwojowe. Układ nerwowy młodego człowieka jest w fazie rozwoju do 23., a często nawet 25. roku życia. W związku z tym nabywanie kompetencji odpowiedzialnych za zarządzanie emocjami odbywa się stopniowo.
REKLAMA
Nie bez znaczenia pozostaje tutaj inteligencja emocjonalna, definiowana jako zdolność rozumienia i rozpoznawania własnych i cudzych uczuć oraz umiejętność wykorzystywania tej wiedzy w codziennym działaniu.
Badacze problemu wskazują następujące kompetencje, które wywodzą się z inteligencji emocjonalnej[1]:
I. Kompetencje w obszarze psychologicznym (relacja jednostki ze sobą):
- samoświadomość: umiejętność rozpoznawania włas- nych stanów emocjonalnych, wiedza o własnych uczuciach, wartościach, preferencjach, możliwościach i ocenach intuicyjnych;
- samoocena: poczucie własnej wartości, wiara we włas- ne siły, świadomość swoich możliwości, umiejętności oraz ograniczeń; umiejętność weryfikowania własnych potrzeb niezależnie od sądów innych ludzi;
- samokontrola: zdolność świadomego reagowania na bodźce zewnętrzne; umiejętność radzenia sobie ze stresem i kształtowania własnych emocji w zgodzie z samym sobą, z własnymi normami oraz wyznawanymi wartościam...