Indywidualizacja nauczania języka obcego

Któż z nas nie zgodzi się z tym, że każdy uczeń przychodzący do szkoły znajduje się na pewnym poziomie rozwoju fizycznego, intelektualnego, emocjonalnego, społecznego i w związku z tym: 

• ma inne potrzeby, możliwości i oczekiwania,
• wymaga szacunku,
• wymaga indywidualnego podejścia,
• potrzebuje poczucia bezpieczeństwa,
• oczekuje uznania,
• oczekuje informacji o swoich osiągnięciach,
• prezentuje inny typ inteligencji,
• posługuje się innymi strategiami uczenia się.

Około 20% dzieci i młodzieży posiada ponadto specjalne potrzeby edukacyjne (spe). Do grupy uczniów ze spe należą te dzieci, które posiadają: 

• całościowe i sprzężone zaburzenia rozwojowe (np. autyzm),
• specyficzne trudności w uczeniu się (np. dysleksja rozwojowa),
• zaburzenia zachowania i emocji, 
• niepełnosprawność (zaburzenia ruchowe, wzrokowe, słuchowe, upośledzenie umysłowe), 
• choroby przewlekłe,
• wybitne uzdolnienia.

Skoro każde dziecko jest inne, to nie możemy dotrzeć do wszystkich dzieci, stosując takie same metody pracy, zadając takie same zadania, pracując ze wszystkimi w takim samym tempie, preferując jeden typ inteligencji, nie uwzględniając specjalnych potrzeb edukacyjnych. Oczywiście przeciętny nauczyciel nie może podczas lekcji wykonywać takiej specjalistycznej pracy, jaką zgodnie z rozporządzeniem w sprawie warunków organizowania kształcenia (Dz. U. z 2015 r., poz. 1113) wykonuje asystent nauczyc...