Wspieranie ucznia z nadwagą i otyłością w społeczności szkolnej

Otyłość w dzieciństwie to nie tylko problemy zdrowotne. To również trudności psychologiczne i gorsza socjalizacja. Dzieci chorujące na otyłość doświadczają stygmatyzacji zarówno przez dorosłych, jak i swoich rówieśników.
Badania wskazują na istnienie zjawiska określanego jako „odżywianie emocjonalne” (ang. emotional eating), które przejawia się w tendencji do zajadania negatywnych emocji, złego nastroju czy samopoczucia. Jest to intuicyjna, mająca na celu zmniejszenie dyskomfortu psychicznego reakcja organizmu polegająca na minimalizowaniu przykrych odczuć za pomocą jedzenia głównie o dużej zawartości cukru i tłuszczu. W literaturze przedmiotu można spotkać kilka alternatywnych wyjaśnień dotyczących mechanizmów odpowiedzialnych za jedzenie pod wpływem emocji. Wskazuje się na trzy główne teorie wyjaśniające przyczyny emocjonalnego spożywania pokarmów:

1. Jedzenie jako odwrócenie uwagi – jedzenie jest sposobem na odwrócenie uwagi od odczuwanych negatywnych emocji. Pozwala skoncentrować się na najbliższym dostępnym bodźcu z otoczenia i zapomnieć na chwilę o przykrych doznaniach. Teoria ta określana jest również jako ucieczka od negatywnej samoświadomości.

2. Jedzenie jako regulator emocji – jedzenie powoduje wzrost pozytywnych emocji i pomaga zapanować nad odczuciami. Wzrasta wydzielanie dopaminy i serotoniny, co wywołuje dobry nastrój oraz odczucie przyjemności. Spożywanie jedzenia jest traktowane jako nagroda i pocieszenie.

3. Jedzenie jako „maska” (ang. masking theory) – jedzenie pozwala odwrócić uwagę od innych życiowych trudności. Jednostka koncentruje się na dyskomforcie spowodowanym przez nadmierne objadanie się, co pozwala odwrócić uwagę od prawdziwego źródła stresu.
Wychowawca, który chce pomóc uczniowi mającemu problemy z nadwagą i otyłością, musi zdawać sobie sprawę z istnienia mechanizmów ogranic...