W świecie zmysłów, czyli jak usprawniać integrację sensoryczną uczniów

SPD – Sensory Processing Disorder, czyli zaburzenia przetwarzania sensorycznego to nieumiejętność wykorzystywania otrzymywanych przez zmysły informacji w codziennym, ogólnym funkcjonowaniu człowieka. Zaburzenia przetwarzania sensorycznego mają uwarunkowania neurologiczne i sprawiają, że mózg niepoprawnie odczytuje informacje, które są dostarczane przez zmysły. W wyniku tego osoby z tego typu zaburzeniami nieodpowiednio reagują na zwyczajne doświadczenia sensoryczne. Zwykłe wrażenia zmysłowe mogą wywoływać lęk, przerażenie, a nawet ból. Problemy sensoryczne przyczyniają się do zakłóceń w sferze ruchowej, co utrudnia życie codzienne danej jednostki oraz jej rodziny.
Autorką metody integracji sensorycznej jest amerykańska psycholog i terapeuta Jena Ayres. Metoda ta powstała w latach 60. XX wieku. J. Ayres udowodniła, że dla prawidłowego rozwoju dziecka niebagatelne znaczenie mają trzy najwcześniej dojrzewające  systemy zmysłowe: system dotykowy, system czucia głębokiego (czucie własnego ciała) i układ przedsionkowy, czyli zmysł równowagi. Mózg odbiera, segreguje i przetwarza bodźce zmysłowe,  docierające do niego z naszego ciała. Podstawą integracji zmysłów jest proces współdziałania ze sobą poszczególnych zmysłów w trakcie wykonywania złożonych zadań. Tworzenie oraz rozwijanie się procesów integracji sensorycznej przebiega w pniu mózgu. Deficyty w zakresie dopływu bodźców powodują zakłócenia w procesie prawidłowej integracji zmysłowej.
Analizując literaturę przedmiotu, można wskazać następujące czynniki mogące być determinantami zaburzeń integracji sensorycznej:

• uwarunkowania genetyczne lub dziedziczne;
• mające swój początek w okresie prenatalnym – przyjmowanie przez matkę używek oraz ciąże mnogie;
• przedwczesny poród;
• niska masa urodzeniowa;
• stres dziecka zaraz po narodzinach, np. jako następstwo cesarskiego cięcia;
• n...