Istotnym punktem wszelkich działań pedagogicznych jest wspieranie naturalnego rozwoju dziecka – jego wrodzonych predyspozycji, nabywanych umiejętności i pogłębianych zainteresowań. Ważnym aspektem jest także zwrócenie szczególnej uwagi na dziecięce trudności, zaburzenia i problemy, które mogą uniemożliwiać dziecku prawidłowy rozwój, co natomiast może powodować uczucie frustracji i rezygnacji.
REKLAMA
Niezwykle ważnym elementem rozwoju małego dziecka jest rozwój jego mowy. Umiejętność porozumiewania się, rozumianego jako wyrażanie komunikatów w formie werbalnej, ma swoją podstawę w opanowaniu mowy przez dziecko. Zdaniem Kingi Kuszak, nauka mowy u dziecka przebiega w sposób uporządkowany i przypomina pokonywanie kolejnych etapów rozwoju motorycznego. Dziecko przechodzi przez kolejne fazy rozwoju językowego, z których każda kolejna wynika i bazuje na poprzedniej. Dlatego tak ważne jest, aby proces ten był świadomie obserwowany przez nauczycieli i rodziców celem szybkiego zauważenia ewentualnych zaburzeń.
Zarówno profilaktyce, jak i eliminacji już powstałych deficytów w obszarze mowy dziecka służy szereg działań logopedycznych. Jedną ze współczesnych metod w logopedii, łączących działanie logopedyczne z aktywnością muzyczną, jest logorytmika – metoda wykorzystująca formy aktywności muzycznej w celu niwelowania i zapobiegania zaburzeniom mowy u dziecka oraz zaburzeniom jej współtowarzyszącym.
Czym jest logorytmika?
Logorytmika jest uważana za jedną z metod pracy logopedycznej. Pierwsze próby zdefiniowania „logorytmiki” datowane są na lata 70. XX wieku, co wskazuje na stosunkowo krótki okres jej wykorzystania w praktyce logopedycznej. Początkowo logorytmika była stosowana tylko w terapii. Z czasem jej elementy zaczęto wykorzystywać również w profilaktyce logopedycznej oraz wczesnej edukacji dziecka. Połączenie języka z muzyką stanowiło innowacyjne spojrzenie na problematykę kształtowania prawidłowej mowy u dzieci, przy jednoczesnym wzbogacaniu o doświadczenia estetyczne wynikające z kontaktu z mu...