Jak wspólnie pokonać trudne zachowania uczniów

„Kamil od kilku dni jest rozkojarzony, nie wykonuje zadań, a co gorsza, zaczął przeszkadzać innym dzieciom, zaczepia je na przerwach” – wydawałoby się, że taki komunikat pobudzi w każdym rodzicu troskę i chęć współpracy ze szkołą w celu pomocy dziecku. Jednak praktyka pokazuje, że reakcje rodziców bywają różne – od zatroskania poprzez zaprzeczenie, aż po złość i agresję. Rodzice uczniów sprawiających trudności mogą się zdenerwować sposobem, w jaki nauczyciel przekazuje informacje o ich dzieciach albo poczuć oskarżeni o nieodpowiednie wychowanie pociechy. Aby uniknąć nieporozumień i skupić się na współpracy, nauczyciel musi wykazać się umiejętnym prowadzeniem rozmowy, a także otwartym nastawieniem i wiedzą dotyczącą przyczyn trudnych zachowań dziecka. Po kolei prześledzimy te punkty.

Jak rozmawiać o trudnych zachowaniach dzieci

Aby współpraca z rodzicami uczniów była efektywna, ważna jest otwarta postawa nauczyciela. Przed rozmową należy przemyśleć, jakie mamy nastawienie do rodziców, odrzucić osądy, które pojawiają się w naszej głowie oraz założyć, że chodzi o dobro dziecka, a nie przerzucenie problemu na rodzica. Czas poświęcony na przemyślenie uczuć i odpowiednie nastawienie zaprocentuje – osobę świadomą swoich odczuć oraz celu rozmowy o wiele trudniej wyprowadzić z równowagi, niż kogoś nieprzygotowanego. Ponadto wielu rodziców dostrzeże odpowiednie podejście nauczyciela, co również otworzy możliwość efektywnej rozmowy. Ważny jest kontekst i czas rozmowy – nie powinna ona odbywać się na korytarzu, w biegu między kolejnymi zajęciami. Kiepskim pomysłem jest poruszanie takich kwestii na forum klasy, podczas zebrania z rodzicami. Rodzic ucznia sprawiającego problemy może poczuć się stygmatyzowany, ośmieszony i tym bardziej zamknie się na możliwość współpracy. Warto zatem taką rozmowę przeprowadzić w ustalonym czasie i osobiście zaprosić rodziców danego dziecka (np. telefonicznie) do udziału w dyskusji. Kiedy nadejdzie czas rozmowy, nauczyciel może wprowadzić rodziców w temat, stosując tzw. normalizację. Polega ona na powiedzeniu drugiej osobie, że zachowania przejawiane p...