Czas pod kontrolą: jak znaleźć równowagę między pracą a życiem prywatnym

A raczej umiejętność zarządzania sobą w czasie. Ponieważ czas jest złożonym konstruktem – nie można go zatrzymać, nie można go spowolnić ani przyspieszyć. Jedyne, na co mamy wpływ, to sposób, w jaki go wykorzystujemy i co ze sobą robimy w danym czasie. Możemy więc mówić, że „nie mamy na nic czasu” albo że „czas przecieka nam przez palce”. Jedna i druga sytuacja zależy od tego, jak dobrze potrafimy rozplanować nasze sprawy. Dzisiaj wiele mówi się o zarządzaniu sobą w czasie 
w kontekście równowagi między pracą zawodową a życiem prywatnym. Popularna nazwa tego zagadnienia to work-life balance, która odnosi się do umiejętności takiego rozłożenia obowiązków w czasie, aby praca nie przysłaniała życia prywatnego (lub odwrotnie) i aby dana osoba nie popadła ani w pracoholizm ani w wypalenie zawodowe. W przypadku pracy nauczyciela obowiązki zawodowe przeplatają się z życiem osobistym np. w sytuacji, gdy trzeba sprawdzić prace domowe uczniów, przeprowadzić zebranie z rodzicami albo pojechać na wycieczkę klasową. Są to obowiązki często wykraczające poza godziny spędzone w szkole. Jednak i w takiej sytuacji można efektywnie rozplanować swoje zadania w czasie i znaleźć chwilę na inne czyności, w tym te najprzyjemniejsze. Aby zapanować nad czasem i świadomie go wykorzystywać, warto najpierw przeanalizować sposób, w jaki obecnie planuje się swój czas i w jakie pułapki pochłaniające kolejne minuty i godziny wpada się najczęściej. 

Na co poświęcam czas?

Często wrażenie, że nie mamy na coś czasu, jest złudne. Czas by się znalazł, natomiast okazuje się, że poświęcamy go na czynności, które praktycznie nic nie wnoszą do naszego życia, stwarzając poczucie braku czasu na te sensowniejsze możliwości. Takimi pochłaniaczami czasu może być, np. przerzucanie kanałów telewizyjnych czy notoryczne przeglądanie portali społecznościowych. Każdy może mieć inne pułapki czasowe. Aby móc je wyeliminować, obserwuj siebie i to co robisz przez okres min. trzech dni i zapisuj swoje spostrzeżenia – ile czasu ciągiem poświęcasz np. na obowiązki zawodowe, na jak długo robisz przerwy podczas tych czynności i jak często zostają one przerywane przez czynniki zewnętrzne, np. przychodzącą wiadomość sms.

W sporządzaniu wniosków pomocne mogą być pytania: