Kreatywność nie jest cechą wrodzoną, która sprawia, że jedni z nas są obdarzonymi talentem geniuszami, wynalazcami, artystami, a drudzy – ubogimi w pomysły wyrobnikami. Oczywiście nieprawdziwe byłoby również założenie, że nie wpływają na nią nasze cechy osobowe oraz rodzina, środowisko i czasy, w których się wychowujemy. Mimo tego warto rozumieć kreatywność jako umiejętność człowieka, czyli coś, co można ćwiczyć, trenować i tym samym rozwijać. Jedna z definicji określa ją jako „swoistą zdolność człowieka do generowania nowatorskich pomysłów rozwiązania różnorodnych problemów praktycznych i poznawczych”1. Kreatywność to przede wszystkim potencjał, a nie materialne dowody twórczości. Dzięki niej człowiek:
POLECAMY
- staje się ciekawszy, ma tendencję do stawiania pytań sobie i innym,
- ma w sobie gotowość do zmiany sposobu myślenia,
- budzi w sobie chęć i umiejętność poszukiwania rozwiązań i odpowiedzi na pytania,
- potrafi w nietypowy sposób łączyć różne – pozornie niepowiązane ze sobą – elementy,
- umie przyglądać się ludziom, sprawom i problemom z różnych perspektyw,
- dostrzega inspiracje tam, gdzie inni ich nie widzą,
- ma dużą potrzebę oryginalności, niezależności w myśleniu i działaniu, ale jednocześnie jest otwarty na opinie i pomysły innych,
- jest wolny od uprzedzeń i sztywnych założeń,
- umie zachować dystans i poczucie humoru,
- odważnie podejmuje wyzwania i trudne decyzje,
- ufa samemu sobie i nie boi się błędów i porażek.
Zastanów się:
- Które punkty z listy powyżej od...