Organizacja pracy z uczniem z ADHD

Aby pełniej zrozumieć i efektywniej wdrażać sposoby pracy z dziećmi, u których dostrzega się zespół hiperkinetyczny, warto przytoczyć kilka faktów:

• Ocenia się, że zespół hiperkinetyczny występuje u około 10% dzieci i około 5–7% dorosłych.
• U chłopców częściej występuje on z przewagą nadruchliwości i z tego powodu jest u nich częściej rozpoznawany niż u dziewcząt, u których zazwyczaj dochodzi do zaburzeń koncentracji.
• Szacuje się, że u około 35–70% dzieci objawy będą także utrzymywały się w dorosłości.
• Rozpoznanie zespołu hiperkinetycznego stawia się na podstawie obecności kryteriów diagnostycznych, które obejmują: nadruchliwość, impulsywność i zaburzenia koncentracji uwagi.
• Objawy muszą pojawić się nie później niż do siódmego roku życia, a ich nasilenie powinno powodować wyraźne trudności w funkcjonowaniu dziecka (w klasyfikacji DSM-V przesunięto ten wiek na jedenasty rok życia).
• Ważnym elementem diagnozy jest wykluczenie chorób i zaburzeń mogących mieć podobne objawy.
• U dzieci, u których można zaobserwować tiki, ryzyko wystąpienia zespołu hiperkinetycznego zwiększa się do około 50%.
• Najsilniejszym czynnikiem predysponującym do wystąpienia zaburzenia jest występowanie objawów zespołu hiperkinetycznego w najbliższej rodzinie.

Termin „ADHD” jest często nadużywany i wykorzystywany do określania nadruchliwych dzieci i młodzieży sprawiających trudności wychowawcze, utrudniających prowadzenie zajęć albo takich, które swoim zachowaniem stanowią zagrożenie dla siebie i innych. Czy s...