Obecnie o depresji mówi się i pisze coraz więcej. Wynika to z faktu, iż postrzegana jest jako choroba cywilizacyjna, dotykająca znaczną część populacji. Popularyzowanie wiedzy i zwiększanie świadomości w tym zakresie ma ogromne znaczenie. Niniejszy artykuł podejmie problem depresji u dzieci we wczesnym wieku szkolnym, ponieważ jest to grupa, która często nie jest brana pod uwagę, a występujące symptomy mogą wymykać się temu, co potocznie rozumie się przez pojęcie depresji.
REKLAMA
Depresja dorosłych a depresja dziecięca
|
Według klasyfikacji ICD-10 nie ma osobnej kategorii takiej jak depresja dziecięca. Zgodnie z tą obowiązującą klasyfikacją, aby stwierdzić występowanie epizodu depresyjnego, muszą występować przez co najmniej dwa tygodnie co najmniej dwa z trzech poniższych objawów:
|
W praktyce jednak depresja dzieci i nastolatków różni się od depresji osób dorosłych. Jedną z najbardziej charakterystycznych różnic może być to, że u najmłodszych zamiast widocznego smutku otoczenie obserwować będzie pobudzenie oraz zwiększoną drażliwość (nie zawsze łącznie). Chociaż oczywiście u niektórych dzieci wystąpi smutek – tak jak w przypadku dorosłych. Może to prowadzić do mylnych wniosków odnośnie do etiologii (ADHD, zaburzenia opozycyjno-buntownicze). U niektórych mogą pojawiać się zachowania autodestrukcyjne (np. samookaleczenia, uderzanie głową) oraz obserwowany będzie wzrost agresji. Maską depresji u dzieci młodszych często będą objawy somatyczne (np. bóle brzucha, biegunki, duszności). Możliwy jest także regres rozwojowy, moczenie nocne.
Na gruncie szkolnym można o...
Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.
