Uważność (mindfulness) to termin, który pochodzi z praktyk medytacyjnych. Pojawił się on w zachodniej literaturze psychologicznej i psychoterapeutycznej u schyłku lat 70. ubiegłego wieku. W Polsce gości trochę krócej, bo dopiero od kilku (co najwyżej kilkunastu) lat. Z roku na rok coraz bardziej się upowszechnia. Warto zatem wiedzieć, co dokładnie kryje się pod tą nazwą. Mindfulness to przede wszystkim szczególny rodzaj uwagi, która jest skierowana na teraźniejszość, na obecną chwilę. Nie chodzi tu jednak o umiejętność skoncentrowania się na danym bodźcu. Chodzi o świadome uczestniczenie – zauważanie tego, co jest w nas, i tego, co nas otacza, ale bez oceniania, analizowania, porównywania1. W uważności istotna jest postawa zaciekawienia, która pozwala badać i doświadczać zamiast automatycznie osądzać i reagować.
REKLAMA
Sprawdź:
Przerwij na chwilę czytanie. Popraw swoją pozycję, aby wygodnie siedzieć. Zamknij oczy. O czym teraz myślisz? Jakie emocje odczuwasz? Co czujesz w swoim ciele? Gdzie jest teraz twój umysł? W chwili obecnej? A może jest zajęty myśleniem o tym, co było lub co będzie? Jeśli jesteś w stanie zauważyć to wszystko, co w tobie i jednocześnie nie podążać za żadnym z tych odczuć, pozostać w chwili obecnej, to oznacza, że wiesz, czym jest uważność w praktyce.
Uważność tworzą bardzo konkretne umiejętności, które należą do dwóch kategorii: co i jak.
Umiejętności z kategorii „co” nie są możliwe do wykonania na raz. Trzeba...