Nauczanie języka obcego dzieci w dużej mierze odzwierciedla proces przyswajania języka ojczystego, w którym słuchanie i rozumienie poprzedza mówienie (Krashen i Terrel, 1983). Już w okresie płodowym dziecko odbiera z otoczenia sygnały słuchowe i reaguje ruchem na dźwięki o różnym natężeniu. Osiągnięcie pełnej kompetencji rozumienia ze słuchu nawet w języku ojczystym wymaga jednak długiego czasu. Ucho dziecka musi nauczyć się najpierw rozróżniać dźwięki, a następnie słowa i zdania, którym stopniowo przyporządkowywane są określone znaczenia. W nauce języka obcego jest podobnie. Uczeń musi najpierw oswoić się z dźwiękami i melodią języka, aby w późniejszej fazie nauki umieć poprawnie je odtworzyć i zastosować w komunikowaniu się z otoczeniem.
Autor: Katarzyna Nicholls
Ekspert PWN, autorka materiałów do nauczania języka angielskiego. Specjalistka w zakresie wczesnego nauczania języka angielskiego.