
Styczeń 2014
Tematem przewodnim styczniowego wydania „Życia Szkoły” jest kształtowanie zdrowych nawyków żywieniowych u najmłodszych uczniów. Na łamach niniejszego numeru czasopisma staramy się Państwa przekonać, że warto swoją postawą dawać dzieciom dobry przykład, promować aktywność fizyczną i uczyć podopiecznych zdrowego stylu życia. Tym samym zachęcamy naszych czytelników do lektury artykułu na temat otyłości u dzieci i wywiadu z dr hab. Anną Szylar, w którym ekspertka opowiada m.in. o zgubnych skutkach omijania przez dzieci lekcji WF-u. W bieżącym wydaniu „Życia Szkoły” znajdą Państwo również pomoce dydaktyczne umożliwiające kształtowanie prawidłowych nawyków żywieniowych wśród uczniów.
Otyłość u dzieci w aspekcie zdrowotnym i psychospołecznym
Jakie są przyczyny otyłości u dzieci? Z jakimi problemami boryka się otyły uczeń? Jaka jest współcześnie skala tego zjawiska? Odpowiedzi na te pytania udziela Radosław Mysior w artykule zatytułowanym „Otyłość w szkole – nie tylko zbędne kilogramy”, który publikujemy w rubryce „Podstawy edukacji”. Autor przekazuje także praktyczne wskazówki dla rodziców i nauczycieli, pomocne w walce z nadwagą i otyłością u dzieci w wieku szkolnym.
Ponadto, w dziale „Pomoce dydaktyczne” znajdą Państwo kartę zadaniową umożliwiającą zapoznanie uczniów z wartościowymi produktami żywieniowymi.
Co odróżnia zabawy dydaktyczne od naturalnych zabaw dzieci?
Zabawy dydaktyczne to aktywności, podczas których dzieci w zaplanowany i zorganizowany przez nauczyciela sposób przyswajają wiadomości, umiejętności i zachowania zgodne z przyjętym programem nauczania. Cele zabaw dydaktycznych są wyraźnie wyartykułowane, a stopień ich osiągnięcia monitorowany i oceniany. Pedagog określa używane przybory, materiały szkoleniowe i inne pomoce dydaktyczne. Z kolei za naturalną zabawę podopiecznych uważamy taką formę ich aktywności, którą nie kieruje dorosły. W artykule zatytułowanym „Podobieństwa i różnice między zabawami naturalnymi a dydaktycznymi” dr Piotr Winczewski nie tylko porównuje treści obu rodzajów zabaw, ale też porusza kwestię bezpieczeństwa uczestników zabawy oraz przybliża cele i efekty zabaw naturalnych i edukacyjnych.
Z jakimi problemami boryka się trudny uczeń?
Zachęcamy Państwa do lektury artykułu Małgorzaty Stańczyk pt. „Trudne rozmowy o trudnych uczniach”, znajdującego się w dziale „Współpraca z rodzicami”. Psycholog przedstawia w nim charakterystykę podopiecznych mających problemy behawioralne i emocjonalne oraz wymienia czynniki, które pomagają budować prawidłowe relacje z rodzicami trudnego ucznia.
Małgorzata Stańczyk podkreśla także, że często opiekunowie trudnego ucznia nie chcą zaangażować się we współpracę z nauczycielem. „Wynika to w dużej mierze z ich dotychczasowych doświadczeń w kontaktach z przedstawicielami szkoły i innych instytucji. (…) Wielu opiekunów, z którymi przyjdzie nauczycielom współpracować, będzie bardzo zestresowanych nową i trudną sytuacją, część będzie przejawiać frustrację i jawne zrezygnowanie, a inni mogą być wrogo nastawieni. Kiedy rodzic spotka się ze zrozumieniem i szacunkiem oraz uświadomi sobie, że może mieć wpływ na to, jak dziecko radzi sobie w szkole, staje się skłonniejszy do współpracy. Podjęcie tego wyzwania może okazać się dla nauczyciela bardzo angażujące emocjonalnie, dlatego powinien on zawsze pamiętać, by korzystać ze wsparcia specjalistów” – wyjaśnia ekspertka. Najefektywniejsze sposoby komunikowania się z rodzicami trudnego ucznia poznają Państwo czytając niniejszy tekst.
Kreatywne poznawanie liter – jak połączyć naukę i zabawę?
„Pobawmy się w poznawanie liter” to artykuł Sylwii Gallos, który publikujemy w rubryce „Pedagogiczne inspiracje”. Autorka przekonuje w nim czytelników, że aby zaspokoić potrzeby podopiecznych, należy wzbogacić tradycyjne sposoby edukacji niestandardowymi, pobudzającymi ciekawość metodami, umożliwiającymi poznawanie liter. Przedstawione przez Sylwię Gallos propozycje mogą być wykorzystywane przez nauczycieli podczas zajęć służących poznawaniu liter i łączone ze znanymi już metodami.